Vroeger
heb ik nooit als jongen
zomaar
voor de lol gezongen
het
klankbord van mijn borstkas
de
windkracht van mijn longen
die
gebruikte ik voor sport
als ik met
vrienden aan de kant
door
fanatisme opgepord
stond te
joelen naar de bal
of nu en
dan met carnaval
maar de
zin zomaar te zingen werd verdrongen
door de
hormonale ballast van de jongen
maar nu ben ik verliefd en mijn vriendin
heeft altijd zin, op de fiets
of naast het fietspad in het bos
en ik tik het ritme mee, en zij zegt oké
zing je ziel maar lekker los
en ongemerkt zit ik wat mee te brommen
en zo, met haar,
is het begonnen
Voor het
laatst heb ik als jongen
op de
basisschool gezongen
de meester
van groep 8 had mij
de
hoofdrol opgedrongen
in de afscheidsmusical
de gymzaal
was benauwd en vol
en toen ik
zong ging alles mis
met rooie
vlekken in mijn hals
en zo
oorverdovend vals
en de
baard is toen mijn keel binnengedrongen
door het
hormonale noodlot van de jongen
maar nu ben ik verliefd en mijn vriendin
heeft altijd zin, op de fiets
of naast het fietspad in het bos
en ik tik het ritme mee, en zij zegt oké
zing je ziel maar lekker los
en ongemerkt zit ik wat mee te brommen
en zo, met haar,
is het begonnen
Door
liefde overwonnen
ben ik aan
de zang begonnen
en nu
geheel spontaan
uit ik
mijzelf in vreemde tongen
ik zing
privé en openbaar
in keuken,
douche of urinoir
ik zing
mijn ziel tot zaligheid
ik zing
met toetsen of gitaar
maar het
liefste toch met haar
ik ben de
diepte van de liefde in gezongen
met de
hormonale hartstocht van de jongen
we zitten op het randje van haar bed
en we beginnen samen een duet