Ik leg mijzelf
een poosje in de watten
als een
sieraad in het doosje van de juwelier
om wat er nu
en hier rond mij staat te kraken
om niet
geschift te raken sluit ik mij wel ns op
voor een
poosje als een roos
om te beginnen
in de knop
Ik heb geen antwoord op de doden en het sterven
wat me lief is ligt in scherven
en niemand kan het helen
een mens vergaat tot botten
er zijn miljoenen teringkrotten
waartussen kinderen kapotgaan
of zich dodelijk vervelen
en overdag tel ik de cijfers en bedragen
zonder me af te vragen wat ze feitelijk bedoelen
dit is geen plek waar ik mij thuis kan voelen
Ik zie geen heil in een zootje stomme feiten
ik ken m'n eigen stommiteiten
en ik ken ze van de ander
wat mooi is wordt verkwanseld
er worden mensen afgeranseld
voor een mening - voor de centen
voor een liefde die gestrand is
zonder zin doe ik m'n werk, ik wil zo graag
in de kou van vandaag, in deze schizofrene orde
zo nu en dan gewoon geknuffeld worden
Ik leg mijzelf
een poosje in de watten
als een sieraad
in het doosje van de juwelier