Er waren
nachten dat ik sliep in lieflijk roze
met een
knuffel die ik zelf had uitgekozen
elke nacht
had ik een ander,
omdat ik
niet kon kiezen
en in de
kamer naast de mijne
lag mijn
vader te vozen
met een
vrouw die niet de zijne was
en ‘s
morgens bij ‘t ontbijt
zat zij in
zijn kamerjas naar mij te blozen
maar ze
bracht knuffels voor me mee
o nee ze
wilden mij niet kwijt
maar ze
wisten op een dag mij toch te lozen
want een
meisje van jouw leeftijd
kan het
allerbest terecht
met
probleempjes bij haar moeder
werd door
dat loeder mij gezegd
Het nieuwe
flatje van mijn moeder stond vol dozen,
opgestapeld,
waarin al haar spullen zaten
ze zei:
‘dat moet zo blijven,
anders
krijg ik last van wormen’
nog net zo
gek als toen zij ons in tranen had verlaten
de
medicijnen die ze daarvoor kreeg
die had ze
weggegooid
zij vond
pillen slikken iets voor psychopaten
ze zei ik
hou zoveel van jou
en nou ben
je weer bij me
en dat was
alles, er viel niet mee te praten
voor de
aandacht die ik miste
vond ik op
straat m’n tijdverdrijf
waar ik de
vriendschap van m’n vrienden
verdiende
met m’n lijf
REFREIN
er zijn er die hun eigen wegen kiezen
zo wou ik ook, maar nu vermijd ik elke keuze
uit angst om te verliezen
te vaak te goedgelovig door anderen genaaid
laat mij maar hangen ik blijf het liefste hangen
als sigarettenrook die geleidelijk verwaaid
De rest
van het verhaal is niks bijzonder
gewoon
cliché tot vervelens toe beschreven
de kouwe
seks, de valse dope, het overleven
de details
er van die zal ik je besparen
ach ik red
me wel, en zo niet, wat kan het schelen.