Deze site is verouderd.
Bezoek onze
nieuwe website
Als links van deze tekst geen afbeelding staat van het boekje 'de kleine van Bree' klik dan hier om de volledige pagina te zien.
Persbericht
Op 6 februari 2004 ontmoetten Ellen Rosenstein en Ronald Langereis elkaar
Langereis & Rosenstein, uitgevers, gevestigd in de Van Breestraat te Amsterdam, maar op nr.64 en niet op dit nummer.
op een receptie in het ‘wijkservicepunt Museumkwartier’ in de Obrechtstraat, Amsterdam Oud-Zuid. Daar werd een boekje gepresenteerd over een eeuw Palestrinastraat. Ellen had, als bewoner van een van de lage huisjes in de Van Breestraat, een periode van bijna vijf jaar funderingsperikelen achter de rug en vond dat de Van Bree daarom zeker ook wel een boekje verdiende. Bovendien is zij enorm op ‘haar’ straat gesteld. Als oud-studiegenoten besloten zij samen zo'n boekje te gaan maken. Een week later liepen ze het begin van de Van Breestraat door en daar werd spontaan de naam van hun 'project' geboren: 'de kleine van Bree'.
Een kenmerk van dit stukje straat is nl. dat er in 1898 / 99 aan de even zijde twintig lage huizen zijn gebouwd, die 'klein' afsteken bij wat in de rest van de Concertgebouwbuurt gangbaar is. Uitgever Bas Lubberhuizen heeft daar in zijn doctoraalscriptie Kunstgeschiedenis 'Het geheim van de Emmastraat' (1992) ook speciaal enkele bladzijden aan gewijd.
Een ander aspect is, dat alle twintig huisjes al jaren aan het verzakken waren. In 1998 leek dit proces dramatisch te verergeren, zodat er snel iets aan de funderingen moest gebeuren, anders was er binnenkort geen 'kleine van Bree' meer geweest. De bewoners hebben zich - toen de mogelijke gevolgen eenmaal duidelijk waren - georganiseerd en een vereniging opgericht: Pomona, de naam van een vroegere fruitbomenkwekerij die tot ong. 1895 gelegen was, waar nu dit deel van de Van Breestraat staat.
De speciale sfeer in dit stukje straat, de rust en de acacia's en daarbij de saamhorigheid onder de bewoners in de periode 1998 - 2003 vormen de inspiratiebron voor het boekje 'de kleine van Bree'. Mensen die er gewoond hebben, denken er nog met warme gevoelens en een zekere nostalgie aan terug en degenen die er nu wonen willen er eigenlijk nooit meer weg. Zij tellen in decennia, niet in jaren. Het op 20 maart 2005 in de Obrechtkerk ten doop gehouden boekje 'de kleine van Bree' wil een goede weerspiegeling zijn van die gevoelens.
Er wordt aandacht besteed aan het funderingsherstel, aan de geschiedenis van dit stukje Oud-Zuid: Pomona, de bouwers, de eigenaren van toen en nu, de bewoners, maar het unieke ervan is met name: de persoonlijke herinneringen van degenen die er hebben gewoond en nu nog wonen, van 1899 tot nu. Behalve tekst, zijn er ook foto's - door bewoners beschikbaar gesteld, documenten, akten en 'faits divers'. Het boekje wordt uitgegeven in eigen beheer en kost € 12,50 in de boekwinkel.
Verder is op 20 maart bij de presentatie in de Obrechtkerk de componist Van Bree, waar de straat naar vernoemd is, aan de vergetelheid ontrukt: zijn 'Feest-Marsch' en daarna 'Galop', beide composities uit 1849, zijn door Hans van Olphen, een voormalige bewoner van Van Breestraat 56, op de piano vertolkt en zorgden bij dit evenement voor een extra feestelijke sfeer.

Langereis & Rosenstein, uitgevers
Amsterdam

FOTO's
van de presentatie in de Obrechtkerk op 20 maart 2005

De auteurs bedanken de bezoe-kers voor hun komst, geven een kort verslag van hoe het boekje tot stand is gekomen, bedanken allen die eraan hebben meegewerkt en kondigen het optreden aan van Hans van Olphen.

Hans van Olphen
tijdens zijn vertolking van de 'Feest-Marsch' en 'Galop' van Johannes van Bree.
De bladmuziek van beide stukken is tegen een kleine vergoeding verkrijgbaar bij de uitgevers.

Laurien van den Hoven
de wethouder krijgt het eerste exemplaar van het boekje aangeboden.

Jeroen Mes
biedt namens bewonersvereniging 'Pomona' de auteurs een boeket aan.

(Foto's: Myrthe Langereis)