K W A K O E  

Om 12 uur, bij steiger 8, denken we diep na tot Hans zijn bekertje koffie op heeft (in het Centraal Station kun je echt lekkere koffie krijgen) en besluiten dan naar de laatste dag van het Kwakoefestival in de Bijlmermeer te gaan. Vandaag dus geen forse fietstocht met stoere verhalen.
Lekker door de stad via het Waterlooplein - toeristen ontwijkend die, curieus, midden op het fietspad zomaar stil gaan staan - naar het Amstelstation, achterlangs, langs de vaart en door de groene buitenwijk van Amsterdam naar het Bijlmerpark.
Het is nog niet zo druk daar, maar de muziek die van alle kanten komt, is er niet minder om. We maken een rondje om de boel te verkennen. Daarbij moet je wel uitkijken waar je loopt, want het heeft gisteren flink geregend en de grond is hier en daar nogal modderig.

Na deze verkenning, waarbij we van alles tegenkwamen op het gebied van eten en drinken, blijkt bij navraag dat je maar op een plek koffie kunt krijgen en dat is in het informatiecentrum. En dan blijkt het nog gratis te zijn ook.




 

 Jules Wijdenbosch komt en we besluiten daarop te wachten. We mogen echter niet naar binnen, want we hebben geen uitnodiging. Nou oké, zei die aardige mevrouw, misschien als er straks nog ruimte over is. Hij komt om twee uur. Nee, hij komt om half drie. We drinken intussen een palmwijntje uit Lagos.

De bewaking bij de tent wordt opgevoerd, het koor treedt aan, de spanning stijgt en het wordt almaar later. We kijken elkaar aan en besluiten dat het veel leuker is om een rondje Gaasperplas te fietsen. Dat is een prachtige tocht, vooral nu het niet zo druk is en we brutaal af en toe een wandelpad pakken. Zeker de zuidkant van de plas is de moeite waard. Natuurlijk doen we onderweg de uitspanning met steiger aan het water even aan.


 

Weer terug op het festivalterrein is het inmiddels aanmerkelijk drukker geworden. In de grote tent bij het voetbalveld wordt live muziek gespeeld. Mensen krioelen door elkaar. Het lijkt wel of iedereen iedereen kent, want van alle kanten hoor je 'Hé, mi lobbi, hoe gaat het met jou meisje/jongen!!!' Ik trek me een beetje terug, want de beat dreunt door mijn lijf en ontregelt mijn hartslag. Biertje dan maar. Op een stoeltje in de zon zie ik het allemaal aan mij voorbij trekken. De dames in hun prachtige kleren die met hun hoge hakken een droog stukje grond zoeken om verder te komen. In de verte verliest alweer een kind zijn of haar ballon. Hij schiet de hemel in om die KLM-er te begroeten die laag overvliegt, maar die je met geen mogelijkheid meer kunt horen. Ik geniet. Het feest gaat vast nog een hele tijd door, maar tegen zessen rijden wij naar huis. 33 km op de teller.


DePund Home