Reisverslag-Schotland

Still under Construction

 

5-8-2003

7.14 uur wakker geworden in de hut aan boord van de veerdienst van ijmuiden naar Newcastle.

Zijn gister vertrokken uit IJmuiden om 18.30 uur. Het weer was fantastisch de hele familie kwam ons uit zwaaien. Alsof we jaren weggingen. Ja, lekker we gaan maar 12 dagen. Lekker aan dek gezeten met natuurlijk een vette guiness in de hand. Regelmatig bestookt door zeemeeuwen terwijl wij aan het genieten waren van de ondergaande zon. Wat kan een mens nog meer wensen. Nou , ik weet nog wel iets maar dat is nu niet mogelijk.Daarna even het schip verkent en een tafel gereserveerd voor het buffetrestaurant. Ik had nog even ontvangst op mijn telefoon dus heb ik moeders en patricia nog even gebeld, Jan en Joke waren niet thuis.

John is inmiddels ook wakker en het is tijd om te ontbijten. We hebben ons wederom helemaal vol gevreten want we moeten een aardig stukje rijden naar een plaatsje Gifford ergens in de buurt van Edinburgh. Het is 10 uur en we staan op het autodek klaar om van de boot te gaan. Sjonnie zit te itén hij is de kaart van schotland aan het laden op zijn route planner. We hebben zo het gevoel dat we hier een hoop aan gaan hebben. Het plan is om bij de bed en breakfast de Glenkichy Distillery te bezoeken. Deze ligt hier redelijk dicht in de buurt. Op de achtergrond draait de cd van blackmores nights om een beetje in de stemming te komen. Nou het is best warm hier op dat autodek. Het is best wel raar om dit jaar niet naar spanje te gaan. Om 9.23uur verlaten we de eindelijk de boot nu op naar de grens. Even snel door de ons paspoort laten zien. Ja hollanders das goed rijd u maar door. Het is nog 120 mile naar Edinburgh. Om 11.10 rijden we de schottish borders in eindelijk schotland. Home of the Brave. Onder het geluid van doedelzakken rijden we grens over in de richting van Gifford. Om 1200 bereiken we Gifford. We slapen in de Goblin Ha country Inn. (www.goblinha.com) We worden ontvangen door een typische schotse vrouw. We vragen haar hoe we naar de glenkincy  stokerij kunnen komen. Ze zegt dat we het best de bus kunnen nemen en dat de chauffeur wel even wil stoppen op de hoek zodat we een klein stukje moeten lopen naar de Stokerij. John wil de bus chauffeur betalen met 10 pond maar hij heeft geen wisselgeld. Nou zegt de man dan hebben jullie een goedkoop ridje vandaag. We worden ergens in de middle of nowhere gedropt op een hoek.  Na ongeveer ¾ mile te hebben gelopen zien we een bord met glenkinchy er op en zien we de stokerij liggen. Binnen gekomen worden we naar een tentoonstelling geleid van waaruit de tour door de echt werkende stokerij begint. In de stokerij ruikt het erg sterk. Leuk al die geuren en indrukken. We krijgen een goed beeld over hoe whisky gemaakt wordt. En natuurlijk aan het eind PROEVEN. We krijgen een aantal verschillende soorten te proeven. Eerst het huismerk daarna nog een aantal anderen. Een aantal zuid-afrikanen loopt te zeiken over de prijs van whisky in schotland. Ja natuurlijk joh dat verteld hij net. Ze betalen hier 76% belasting op alcohol. Blijf dan weg stelletje geiten. Na een paar borrels besluiten we om alle twee een speciale fles whisky te kopen. John een Bel (weet ik veel) en ik een Lagavulin double matured. Deze is erg lekker en in nederland bijna niet te krijgen. Daarna moeten we weer terug lopen naar de bus halte. Nou het lijkt de vierdaagse wel. Na een tijdje bij de bushalte gezeten te hebben gaat John aan een lokale bewooner vragen hoe laat de volgende bus komt. Nou dat weet ik niet zegt hij . Ik zie alleen maar bussen de andere kant op gaan. Das lekker zeg. Oh shit zegt de man ik breng jullie wel even. In opvolgende rit naar Giffort begrijp ik een klein beetje wat wat rally rijder meemaken. Kolere wat rijd die vent als een gek. De man geeft ons nog wat informatie over de omgeving en zet ons af voor de Goblin Ha country Inn.

Het 1800 uur en we gaan zo eten. Maar eerst een pint drinken in de local pub. Hier is iemand aan het muiten over het feit dat er geen bubbles in zijn bier zitten. Vraag of mij dat wat intereseerd. Deze dissucssie loopt hoog op maar het is wel leuk om dit van afstand te opserveren. Na het eten besluiten we om vroeg te gaan slapen want we willen vroeg in Edinburgh zijn de volgende morgen.

6-8-2003

We zijn vroeg opgestaan ±7.00 uur. Na een stevig schots ontbijt van eitjes, worstjes, bacon en toast gaan we op weg naar Edinburgh. Bij het wegrijden moet john nog ff wennen aan schotland de eerste 200 mtr rijden we gewoon aan de rechterkant van de weg. Eerst kijken of er nog kaartje is voor de Edinburgh Tatoo. Maar helaas het is helemaal uitverkocht al maanden zegt de man achter de balie. Daarna meteen in de richting van de Royal Mile. Dit de straat die loopt van Edinburgh castle naar Holyrood castle. Nou die straat is langer dan een mile hoor. Het is in Edinburgh de tijd van de “fringe” (het festival ). Op straat ziet het zwart van de artiesten en mensen die hun show aanprijzen door middel van flyers. Bij het boeking bureau van de fringe kopen we twee kaartjes voor een stand up comedian die een of andere sadam hoesein act opvoert. Dit lijkt ons wel erg leuk. Dit is pas laat op de avond dus gaan we nog even verder kijken. Natuurlijk even naar binnen in de winkel van www.royalmilewhisky.com . He, hier ken ik Glen Rothes proeven. Wat vervelend nou. Na een stevige wandeling om de buitenkant van het kasteel. We hebben besloten morgen ochtend heel vroeg naar Edinburgh castle te gaan omdat er nu een enorme rij was. Nu nemen we een typische toeristen bus compleet met gids. Het is wel de manier om in een korte tijd een hoop informatie over Schotland en Edinburgh te krijgen. Ik heb in dit ene uur meer gezien dan in de drie dagen van vorig jaar. In een pub schrijven we de kaartjes naar huis onder het genot van een pint. Gegeten bij de filling station een eet tentje waar we vorig jaar ook erg lekker hebben zitten smikkelen. Nou lekker hoor. Het is 1900 uur en we moeten nog even wachten tot onze show begint. We gaan nog even wat drinken bij de three sisters. Dit is de pub waar we vorig jaar erg veel geweest zijn. Ja hoor binnen bij de bar stinkt het steeds net als vorig jaar

2100 uur. We zijn naar de Underbelly gegaan. Daar treed onze stand up comedian op. Het is een oud vervallen pand waar een stel alternatieve studenten een radio station hebben en een aantal zalen waar optredens worden verzorgd. De show was erg leuk. Veel grappen over sadam en moslims in het algemeen. Een amerikaan is het zaadje want hij gaat elke keer tegen die man in. (stom) Ook veel politieke grappen maar hele maal om je te bescheuren. Als het afgelopen is moeten we snel naar de parkeergarage anders kunnen we er niet meer uit. Aangekomen in Gifford gaan we nog even naar de pub om het dagboek bij te schrijven en een guinness te drinken. En wie zit daar, natuurlijk de man zonder bubbels in zijn bier. Nee he niet weer. Jawel. Morgen een drukke dag eerst Edinburgh castle en dan op naar St Endrews.

 7-8-2003

vroeg bij het ontbijt en daarna als de sodemieter naar Edinburgh Castle. Vanaf 9.30 uur  tot 13.00 uur hebben we hir rondgekeken. Zijn met een gids rond gelopen die ons het nodige over de geschiedenins van het kasteel heeft verteld. Daarna rondekeken door de verschillende zalen. De schotse kroon juwelen gezien en de stone of (scone) destiny. Dit is de steen die 700 jaar gelden is gestolen door de engelse. Het is steen waar de schotse koningen op gekroont worden. Na 700 jaar is hij weer terug op 1 voorwaarde. Dat als de nieuwe koning van Groot brittanie wordt gekroond dan moet de steen terug om onder troon van Westminster Abby geplaats te worden tijdens de kroning. De steen wordt hierna weer terug gegeven. Maar dat gaat geen 700 jaar duren volgens de gids. In het kasteel zijn ook 3 onderdelen van het schotse leger ondergebracht. Het hoofdkwartier van de schotse stijdkrachten is ook hier gevestigd. In museum van de Royal Grey Schottish Dragoons (dit is de cavelerie) worden we aangesproken door een 83 jarige man. Hij is een oud strijder en vraagt waar we vandaan komen. Als we zeggen dat we uit nederland komen dan fleurt hij helemaal op. Na een lang gesprek waarin we de hele geschiedenis van deze oud strijder te horen krijgen exuseren we ons en gaan we snel kijken naar de 1 o ‘clock gun. Dit is een  kanon wat wordt afgevuurd om 1 uur zodat de schepen hun klokken gelijk kunnen zetten. De schotten doen dit om 1 uur en niet om 12 uur want anders kost het teveel munitie. (het blijven natuurijk wel schotten). Het kanon geeft een enorme klap. Als we dit gedaan hebben dan gaan we snel in de richting van de forth bridge. Deze brug is de eerste in zijn soort die over eind bleef staan. Bij de brug aan gekomen nemen we even de tijd om foto’s te maken. Daarna gaan we over de forth road bridge in de richting van fernie castle het hotel waar vanavond slapen. Het hotel is echt schitterend. Het licht in de bossen en het is een echt heel mooi kasteel. De kamer is mega luxe. We eten in de pub dat gezelliger en vooral goedkoper. Daarna een wandeling door de bossen en dan naar bed. Morgen gaan we op weg naar inverness. We gaan dan naar scone palace, en de blair athol stokerij.

8-8-2003

Weer vroeg opgestaan. Het lijkt wel of we naar het werk moeten. Snel ontbijten en dan op weg naar scone palace. Bij het ontbijt black pudding gegeten. Dit is geen pudding maar bloed worst. Nou laat maar en zeker s’morgens op de vroege ochtend. Aangekomen bij scone palace zien we een prachtig paleis liggen in een schitterende tuin. Je kan hier op een replica van de stone of desteny zitten en je dus een beetje koning voelen. Scone palace is het paleis waar de Mansfields huizen. De Mansfields stammen af van de eerste koning van schotland. Toen de koning van engeland geen nakomelingen had hebben de engelse de schotse koning maar hun koning gemaakt. Dus de winsors …. (ja gevoelig onderwerp voor een engelsman). Hierna zijn we door gereden naar pitlochry. We hebben de binnen wegen genomen om een beetje te genieten van de omgeving. Het is overal waar je kijke schitterend. He een bord waarop staat Blair Athol. Dat moet de stokerij zijn. Stoppen hier. Leuke tour gehad door de stokerij. Het zag er allemaal weer anders uit dan bij de vorige stokerij. Hierna door gereden naar Dalwhiniw. Dalwhinie betekent plaats van samenkomst. Dalwhinie is de whisky waar ik ooit mee begonnen ben. Het lijkt op thuis komen dus. De stokerij heeft wat problemen met de warmte waardoor de stokerij erg scherp is op het maken van foto’s. Het is heel gevaarlijk volgens de gids om te flitsen in de buurt van al die alcoholdampen. In de shop heb ik een Dalwhinie double matured gekocht erg lekker. In het bezoekkers centrum kijken we nog wat rond en gaan op weg naar Auldearn. We besluiten de binnen weg te nemen. Normaal gesproken zou je dit niet doen maar met een GPS en een goede route planner wordt je heel wat moediger. Auldearn ligt vlak bij Nairn in de buurt van Inverness. Terwijl we dit schrijven zitten we in de bar van de covenanters inn. Dit is een soort motel wat tevens de enig pub is in de buurt. S’nachts horen we een hoop herrie een stelletje locals hebben de hele nacht zitten zingen onder ons raam.

9-8-2003

We zijn te vroeg opgestaan de wekker stond een uur te vroeg. Nou op het gemakje maar lekker wassen en scheren. Vandaag gaan we op weg naar the isle of skye. Maar voordat we daar heen gaan willen we eerst nog naar fort George een ster fort aan de kust. Deze stond op onze kasteel pas die we gekocht hebben. Het is een prachtig onderhouden fort in de monding van de zee. Het fort is gebouwd in verband met de franse dreiging van Napo. Het fort is nooit hier voor gebruikt om dat de fransen hier nooit zijn geweest. Nu is het een leger basis en museum. In het fort hebben de Queens own highlanders hun basis. Na een uurtje gaan we op weg naar Loch Ness. Ff nessie een pootje schudden. Bij loch ness ligt Urgarth castle. Dit kasteel was een bolwerk en de toegang tot de highlands. Het is opgeblazen tijdens de opstand van de jakobieten of zo maar of het nu de 15e of 16e eeuw zijn we even kwijt. De overblijfselen van dit alles worden nu goed bewaard en trekken veel toeristen. Na een uur moeten we voort maken naar Elian Doan castle. Dit kasteel is beter bekent als het “Highlander kasteel’’. De film waar queen de muziek voor heeft geschreven. Aan de buitenkant ziet het er geweldig uit. Binnen is het kasteel helemaal volgestopt met meubels en stambomen. Het kasteel diende voor het beschermen van de zee openingen.. Nou nu moeten we toch echt gaan opschieten en richting skye gaan. En eindelijk krijgen we onze eerst potje schots weer REGEN. We moeten aan de noord westkant van het eiland zijn. Op skye zijn alle wegen erg smal. Soms zelf 1 baans wegen. Nu begint het ook mistig te worden en de wereld wordt om ons heen steeds kleiner. Volgens de gps moet de bed en breakfast vlak bij zijn. We zien een bordje wat wijst op een heeeeel smal weggetje. Na ongeveer 300 meter gereden te hebben worden we door een nestje schapen omsingeld. In verte zien we een klein huisje liggen. Het ligt echt in de middle of nowhere. Als we aan bellen doet een oud vrouw open en heet ons welkom. We moeten via een heel nou trapje naar boven. Alles ziet er keurig en heel gezellig. We gaan snel naar Dunvegan om nog wat gegeten. En nu zitten we in de woonkamer te relaxen. We zijn echt bekaf van een hele lange dag.

10-8-2003 Skye

We hebben lekker uitgeslapen en op het gemak ontbeten. Daarna gaan we op weg naar Dunvegan castle. Hier huist de oudste clan van schotland “the clan mac leod”. He was dat niet die clan van highlander. Jammer het kasteel is nog dicht. Dan maar even naar Skye sliver. Dit is een soort winkel / workshop waar ze sieraden verkopen van zilver wat gevonden wordt op Skye. Op de weg er heen zien we een aantal turf lagen. Grappig om te zien maar toch vreemd dat je dit gebruikt om whisky zijn smaakt te geven. De mevrouw die bij Dalwhinie de rondleiding deed was van mening dat er niks beters is dan een goed glas whisky bij een peat (turf) fire. Nou laat maar het stinkt als een ….. Vroeger was dit een van de meest gebruikte brandstoffen op de eilanden. Het is tegenwoordig meer een sfeer maker om een st