webbed 20 nov 2015  20 nov 2015 checked nooit

Back on track.

Notities bij Quercus.
160110 (3)

samenvatting: Inkopen, Jacht en Wijn.

19 oktober 1215
Limoges
halve dagmars naar het oosten
Limoges

Jean Jacques
Hotel de Ville
Artemis
Amyope
Hermes
Shoshanna
Amber
Magnus
Apollo
Frank
Hestia
Hofleverancier Stelman
Bootsy
Søren
Boris de Brut
Nina de Brut

We logeerden dus bij Jean Jacques in Hotel de Ville.
Na ontbijt gingen we de stad in. Er was een tuin/hortus. Er werd een grote brug gebouwd. Maar we gingen vooral naar het tempelcomplex.
Voor elk wat wils, leek mij al snel toe. Ik concentreerde op Artemis. Die had een stuk op de muur ingenomen vanwaar je kon schieten op wild. Dat werkte ook uitstekend, maar ik miste wel een beetje — ik zal maar zeggen — wildernis.
De priesters die me zagen en zagen dat ik Amyope de eend liet halen, ipv de boodschappertjes van Hermes, vroegen of ik er niet iets in zag iets te helpen opbouwen waar mensen en vooral dieren getraind konden worden om te fetchen, of anderszins voor de jacht nuttige dingen te leren.

Ik zal daar eens naar kijken. Mij lijkt daar aan de overkant van de rivier nog niet eens zo´n gekke plaats.
Ook de anderen vermaakten zich daar uitstekend. Shoshanna was in de weer met Hermes, Amber met een heleboel goden, Magnus met Apollo en Frank met Hestia. Gezellig.

Ik gooide een paar munten in de pot voor Artemis (of in elk geval haar priesters). Dat was wel heel leuk. (1 op Will) en ik gooide er nog een kapitaal in.

Na de tempel waar we geruime tijd waren ging ik mee met Shoshanna en Amber. Ze gingen naar een bijouterie en een edelsmidse. Gemstore Hofleverancier Stelman. Daar nam Shoshanna werk of een stageplaats aan.
Daarna, tussen of voor kwamen we in een armorshop waar ik me een studded liet aanmeten. Mooi maar zwaar. Te zwaar, naar nu blijkt.
Toen we ´s middags wat aten in Hotel de Ville, zat er ook iemand die met Amber ervandoor ging.
Amber zei dat de figuur een voorstel had gedaan om 100 gp / persoon te betalen als we de wijnkar zouden zoeken in het oosten en terugbrengen.

Dat gingen we doen. Na het feest, en nadat Frank wat had gepraat met tovenaars. Op het feest kwam een bekende figuur uit de stad het feest opluisteren met z´n aanwezigheid. Bootsy.

We vonden de sporen van de wagen waar hij was afgebogen van het pad. En we vonden de kar, de drie man die erbij hoorden, 2 goblins en een hobgoblin en 2 goblin honden. Het was bijna moeilijker om de koetsiers (Søren en vrienden) de kar te laten rijden, dan om de slag te winnen. (Init Quercus: 1 Init Amyope: 20 en Amyope op save entangled: 20) De koetsiers moesten echt even herinnerd worden aan waarom ze ook al weer op weg waren gegaan. Maar met de juiste overreding kregen ze toch ineens de geest en dat was de voornaamste reden dat ze op tijd de aflevering konden doen. (20 op diplomacy).

Ik kocht in de stad terug een handy sack bij de tovenaars (command: Ali Hoep) (sprak nog verkeerd uit: willsave 1, maar werkte toch).
En handig is hij. Jammer dat de studded zo zwaar is.

Helaas. Ik moet van de Studded af, en terug naar licht Leather.
We zijn uitgenodigd om op de party van de Baron (Boris de Brut en z´n vrouw Nina) te komen. Daar ga ik graag mee naartoe.
En dus een soort shrine–shelter bouwen in de wildernis, waar trainingen (animal handling) en knowledge (nature) kunnen worden gedaan.

151213 (2)

samenvatting: Papierwerk, Owlbears en de Karavaan.

9–18 oktober 1215

Lair Owlbears
St Leonard de Noblet.
Limoges

Amber: (boog) vrouw, elf, nature caster
Frank: (scimitar, boog, chain–shirt). Man Elf, held van Masléon.
Gust: brengt bij le Station Central liflafjes rond. Ze schijnen lekker te zijn.
Herberg: Station Central
Magnus: (luit en grote kar (MAGNUS) erop) man, bard, caster.
Netwerker/jurist: Oratorius
Shoshanna: (groot zwaard, hele grote hamer) vrouw, hamer?
St Leonard de Noblet: stadje waar belastingontvanger nu net is.
Oratorius
Burgemeester
Limoges
Pistolen Paultje
Jan Kornuit
LPN (Le petit Nicolas)
Linke Loetje
Apollo
John Lenom
Gust de Cook

Direct door naar grot waar we nog een Owlbear hoorden. (En drie jonkies.)
Deze Owlbear liet zich wel trappen en werd dus heel eenvoudig verslagen.
Was die geit toch nog ergens goed voor.
Hokken gemaakt van takken, de drie jonkies erin gestopt en klaar was kees.
We vonden een figurine van een geit. Die kan een geit worden en dan heel hard trekken of tillen. Ik hoop dat die geit het nog doet. Die Owlbear houden erg van geiten.
We haalden een sterke kar uit St Leonard de Noblet en een kistje carpentry gereedschap.
Oratorius, of eigenlijk de belasting, betaalde 200 goud de man voor het opruimen van het owlbearprobleem.
De Owlbear werden op de kar geladen en we verkochten er een in St Leonard.
Er was ook een voorstelling maar ik werd opgehouden. Omdat ik bij aankomst in de stad, op vragen van omstanders meldde, dat we de owlbears gingen verkopen, moest ik een goudstuk handelsbelasting betalen. En toen formeel ook een handelsvergunning aanschaffen.
Ze hadden het in hun hoofd gehaald álle formaliteiten omtrent handelsvergunning in orde te maken voor mij. Met die documenten in orde, mag ik handelen. Het was een nogal aanzienlijke set, en zeker met de uitleg erbij. Dat kostte zelfs Oratorius de hele nacht.
Belachelijk eigenlijk. Ik zei alleen hardop dat we Owlbears te koop hadden. Maar goed, dat moeten ze zelf weten. Alles conform de regelgeving op orde hebben is in dat dorp wel aardig wat werk. Het schijnt dat sommigen zich daar aan ergeren. Die kwamen dan ook regelmatig even tegen de arm van Oratorius stoten. Dat gaf lastige vlekken.
Waarom ze zich er aan ergeren, is mij wel duidelijk. Dat werkt toch niet? En aan het eind, na de hele nacht ploeteren bleek de burgemeester nog niet tevreden en verscheurde de hele zaak. Ik kreeg een kladje mee dat ik voorlopig mocht handelen, en Oratorius, die nu in Limoges monochromatisch lint moest gaan regelen.
Je zou denken dat juist Oratorius dan op enig moment wel eens zou kunnen denken dat het papierwerk wat aan het doorschieten was, zeker in acht genomen dat een gekladderd hoekje dat van een hoogpolige tapijttegel was afgeknipt, ook voldoende was, maar nee hoor! Ach, één dezer dagen is alles in orde en geregeld. En dat voor één goudstuk. En ik denk niet dat er véél mensen zijn die een zo doortimmerd handelsbewijs zouden kunnen overleggen.
Magnus gaf een optreden. Frank kwam in de problemen met Pistolen Paultje en Jan Kornuit en werd voor onvoorzichtige uitspraken voor een gerecht gedaagd, maar ik had geen tijd.
Er werd nog een Owlbear verkocht voor 1400 goud. Wat weinig, leek het.
Op de herberg werd nog even het teken van de tegenstanders van de belasting geverfd. Een soort mijter met tekst LPN (Le petit Nicolas). In de stad maakten Pistolen Paultje en Jan Kornuit nog even contact met Linke Loetje, de plaatselijke delinquent.
Pistolen Paultje en Jan Kornuit hebben in verschillende andere dorpen al rechtszaken aangespannen en lijken te gokken op afkoopsommen.

Maar goed. Magnus liet z´n kar blessen door Apollo en die loopt nu wel héél soepel. Frank kwam terug. Het papierwerk was mislukt, we gingen mee met de karavaan. Ik als passagier, op kosten van de burgemeester. De karavaan bestond uit John Lenom, wat guards, de belastinginners, Gust de Cook, Shoshanna, Amber, Magnus, Frank, Oratorius en ik.

Ik probeerde wat slaap in te halen. Maar de karavaan werd ´s nacht overvallen door de LPN. De hele kist goud was weg. Gelukkig kon iemand een locate object om erachter te komen dat de kist alleen maar (onzichtbaar) een stuk hoger hing waar je hem in het donker niet zag.
En snel liepen de guards een ritueel na om er achter te komen of iemand van ons de boel had verraden. Een spreuk die de waarheid kan ontdekken, en dan een paar simpele vragen. Niemand te vinden.
Ook Gust niet, omdat Amber meende dat ze wel heel snel erg slaperig was geworden.

De LPN is fel tegen belasting innen, het is oneerlijk, te veel, er is geen clementie, enz.
Maar nu ging de kist kapot. En ik moest hem maken, in plaats van slapen.
En de volgende dag, moe kwamen we bij Limoges aan (´s avonds laat).
En we namen intrek in een hotel in de stad, dicht bij ambtelijk apparaat (voor Oratorius), en met grote gelagkamer (voor Magnus).
We verkochten de Owlbears voor 5500 gp. Daarom hebben we nu allemaal 1550 gp erbij.

151004 (1)

samenvatting: De Owlbear van St Leonard de Noblet.

4–9 oktober 1215

St Leonard de Noblet.
Lair Owlbears

Pa: Gifford Beaumont (Chevalier de l´ordre de Saint–Germain)
Ma: Amabella Beaumont–Touchpas
broer: Xavier 18
zus: Marine 10
adres: Villa Dieu net buiten Chauffour
Chauffour–sur–Vell (departement Corrèze, Arrondissement Brive–la–Gaillarde)
Jachtopzichter: Jérôme Lagacé Champion (Influential Associates)
Houtsnijder: Julien Bois Craftsman (Influential Associates)
dochter houtsnijder Fayette Bois (Moral Conflict, Unforgotten Story)
Priester George Lapresse (Clergy, Moral Conflict)
uitgehuwlijkt aan: Juliette de Funès (Moral Conflict)

Amber: (boog) vrouw, elf?
barman: Barman
Burgermeester: Leo
Havik: (Amyope)
Frank: (scimitar, boog, chain–shirt). Man Elf?, held
Gust: brengt bij le Station Central liflafjes rond. Ze schijnen lekker te zijn.
Herberg: Station Central
Magnus: (luit en grote kar (MAGNUS) erop) man, bard
Ereburger Masleon: Frank
Netwerker/jurist: Oratorius
Priester/paladin: Geert John Le Bien
Shoshanna: (groot zwaard, hele grote hamer) vrouw, hamer?
St Leonard de Noblet: stadje waar belastingontvanger nu net is.

Ik reisde. Naar het oosten naar iets dat “de hoge bossen“ zou heten. Ik dacht ik kijk eerste eens bij de hoge Rivier. Zij begeleidden de karavaan belastinginners. Nooit geweten dat die bescherming nodig hadden.
Ik werd verrast doordat de stadspoorten vanaf heden waren tot de belasting was geheven.

Ezel gestald, kamer geregeld. In gesprek met de vier ´helden´.
Ik betaalde mijn belasting voor doortochters (hoewel ik hier eigenlijk niet eens voor mijn lol was (eten kopen voor Havik in etablissement Station Central), maar goed.

Oratorius liep langs de rij en vroeg mij of ik 200 GP wilde verdienen met het doden van een gevaarlijke Owlbear.
Ik zei dat mij dat niet zou lukken, maar een groep adventurers in de kroeg vast wel.
Ik vertelde het in de kroeg. Ze moesten lachen als een boer met kiespijn. Ze waren recentelijk bijna gedood door een owlbear.

Toch was het geld wel aanlokkelijk. En ze besloten te gaan (en ik mee). Eerst schaften ze nog een stok aan die met magie geladen was en die hp´s terug groeit. Alleen de leuze die erop was gegraveerd was wonderlijk: “répartissant votre amour”.

Ik stelde voor eerst na te denken. Daarvoor namen we al een dag.

Het plan werd als volgt:
1–we vinden de Owlbear (ook op aanwijzing van Oratorius, natuurlijk).
2–we zoeken een gunstige plaats om de owlbear te bevechten
3–we kopen zelfs bear traps, waardoor we extra in het voordeel zijn.
4–en een geit, om de owlbear te lokken.
5–We planten de geit, zetten de bear traps, en wachten tot de owlbear toeslaat, en de bear trap(s) ook, en dan schieten we hem van 5 meter afstand aan barrels.

Ondertussen kwam er een man met dienblad over het terras lopen. Hij stelde zich voor als Gust en deelde, aan wie het maar wilde liflafjes uit. Daar ben ik nu wel klaar mee. Doe mij gewoon een droog crackertje met een ietsepietsie beleg.

We vonden uit dat het een aantal uren lopen was naar de vermoedelijke plaats waar de owlbear zou zijn en besloten in alle vroegte de volgende dag te gaan. Maar we kwamen de poort niet uit. Dat was toch eigenlijk wel erg. Eindelijk was er een groep reizigers die het waagde een monster te bevechten dat allerlei inwoners en boeren opat, lieten ze die niet door. Het werd Shoshanna te veel. Terwijl Frank nog even de burgervader ging zoeken en doorgang ging regelen, was zij al weg.

En niet naar de weaponshop (Alimentation).
Ze viel heftig uit naar de burgemeester, bezwoer niets meer ooit voor deze stad te doen, enz. Pas toen de burgemeester weg was zei ze dat ze ons natuurlijk niet in ons eentje die Owlbear zou laten vangen. Maar onder protest. Waarvan acte.

We vonden sporen. Van meer dan één owlbear. We vonden een grot waar er wellicht twee in lagen.
We zetten de vallen en de geit. We verstopten ons, allemaal ok. Mijn havik hield de grot al in de gaten. Zaten er twee in?

Eigenlijk ging het dus best. Jammer dat de Owlbear besloot zelf een vastgebonden geit vanuit de wind de besluipen. Wij hadden natuurlijk eigenlijk ook heel ergens anders hebben moeten zijn, ver weg van de scene, en ons pas laten zien als de Owlbear erin zat, maar nu werkte de opstelling niet en hielden we een geit en twee berenklemmen over.

Die magische stok werkte best. Met name Shoshanna werd behoorlijk geraakt. Ze ging wel twee keer buiten westen. Maar zij is behoorlijk gehard. En hoewel ze moeite had gehad de owlbear te raken, werd hij toch fiks verwond.
Met vereende krachten wisten we de owlbear te stoppen (met bewegen) (voor altijd).

Even opletten nu: Die grot waar de owlbear uit kwam, is die nu leeg van owlbears?

150924 (0)

samenvatting: Start. Herolab. Pathfinder.

St Leonard de Noblet, octobre 5, 1215

Pa: Gifford Beaumont (Chevalier de l´ordre de Saint–Germain)
Ma: Amabella Beaumont–Touchpas
broer: Xavier 18
zus: Marine 10
adres: Villa Dieu net buiten Chauffour
Chauffour–sur–Vell (departement Corrèze, Arrondissement Brive–la–Gaillarde)
Jachtopzichter: Jérôme Lagacé Champion (Influential Associates)
Houtsnijder: Julien Bois Craftsman (Influential Associates)
dochter houtsnijder Fayette Bois (Moral Conflict, Unforgotten Story)
Priester George Lapresse (Clergy, Moral Conflict)
uitgehuwlijkt aan: Juliette de Funès (Moral Conflict)




Ouders op fiks landgoed Villa Dieu. Vlak naast Chauffour–sur–Vell (departement Corrèze, 354 inwoners. Arrondissement Brive–la–Gaillarde),
Ik word gewoon opvolger. Formele rang, training. Maar wat iel. Lastig gehad in opleiding. Niet tough genoeg.
Wel vriendschap met jachtopzichter (Jérôme). Man (champion) die de wild– en groenvoorraad in de gaten hield. Jacht en bos ook makkelijker dan hof en militie.
Uithuwelijking aan andere adel (Juliette uit Courbevoie). In geheim andere liefde. Fayette, dochter van uitstekende houtsnijder (Craftsperson).

Ondertussen een visioen gehad. Pratend hert. Ga de hoge bossen in.

Priester, ingehuurd door ouders, begeleid me om me extra op te leiden. Achter zijn rug met dochter houtsnijder. Niet verteld van Visioen. Om de tuin geleid dat ik netjes het spoor zou blijven volgen.
Uiteindelijk door de mand gevallen bij verloving.
Spijt.
Fayette opgebiecht. Maar Juliette niet gehuwd.
Ineens is de houtsnijder verdwenen (met z´n dochter). Het bleek onmogelijk haar terug te vinden.
Opgestapt.
Heb ik er goed aan gedaan? Ik weet het niet.
Wat is er met Fayette gebeurd? Wie heeft dat gedaan? Kan mij dat ook overkomen?



Ik heb influence trait met +1 diplomacy classskill
Diplomacy 4?
Militia veteran trait met +1 survival
Survival 10?