home

live

platen

artikelen

film

vido?

archief

email

Vido's LogZine

ARCHIEF


6 november 2001

Zomotta en de Grote Prijs van Nederland

Statistisch gezien maakt een band die naar aanleiding van een demo rechtstreeks door een jury is verkozen nauwelijks kans op een plekje in de finale van de Grote Prijs van Nederland. Zowel vorig jaar als dit jaar lukte het maar 1 band om door de Regiofinale heen te komen. Zomotta uit Breda hoorde daar niet bij. De groep is ook veel te eigenwijs en te eigenzinnig om tijdens een popconcours een deuk in een pakje boter te slaan. Ze zijn zelf realistisch genoeg dat te onderkennen. Via e-mail vertelt drummer/percussionist Chris over zijn belevenissen vorige maand tijdens de laatste Regiofinale in Breda.

Een korte kennismaking met Zomotta

De groep wordt in 1997 opgericht door de van geboorte Belgische Bart-Jan Antens en komt voort uit de resten van Salad Bar en The Sunday Project. Na een door de lokale pers goed ontvangen eerste EP debuteert de groep met de in eigen beheer uitgebrachte cd The Elephant Musician. De plaat krijgt bemoedigende reacties in de diverse landelijke popbladen en Zomotta ontwikkelt zich meer en meer tot een liveband. De band omschrijft de muziek zelf als "Pavement met de attitude van de Sex Pistols, Television in een jam met Oasis, en Orange Juice flirtend met David Bowie." In 2000 wordt hun cd door de Grote Prijs-voorwascommissie gekozen uit een stapel van 800 demo's en eigen beheer plaatjes. Zomotta belandt daarmee voor het eerst in de regiofinale. Een groot succes wordt hun bijdrage niet. "Deels door de zenuwen leverden we geen goed optreden af," vertelt Chris. "We speelden echt heel slecht die avond. Vooral in het eerste nummer ging het mis, de laatste twee nummers gingen nog wel. We baalden ontzettend na afloop van het optreden. Het belangrijkste dat we vorig jaar aan de Regiofinale hebben overgehouden is een kater." Toch schrijft de band zich in 2001 weer in en sturen ze nieuwe opnamen op. "Meer dan 35 piek inschrijfgeld kun je er niet mee verliezen.We waren toch wel een beetje nieuwsgierig wat een tweede inschrijving met nieuw materiaal als reactie geeft. De tweede uitverkiezing kwam als een verrassing."

Geen strategie, geen setlist, geen act

Tijdens de Regiofinale zaterdag 13 oktober jongstleden is Zomotta een buitenbeentje tussen vooral veel metalgroepen. Zou het daarom toeval zijn dat ze voor de tweede achtereenvolgende keer de avond moeten openen? "Eigenlijk stonden we vorig jaar aanvankelijk als derde gepland, maar we hebben toen op verzoek van een andere band gewisseld. De speelvolgorde wordt op de avond zelf bekend gemaakt, er wordt zeker niet geloot. Toevallig hoorden we iemand zich afvragen waarom de popbands toch altijd moeten beginnen." Het optreden verloopt in vergelijking met vorig jaar prima. "Enig minpuntje was het afbreken van een snaar bij Mark, de tweede gitarist. Geen van de gitaristen had een extra gitaar bij zich, erg knullig. Het maakte voor het optreden niet veel uit dat hij even niet meedeed. We hadden voor aanvang van het optreden geen strategie, geen setlist, geen act, niets. Eigenlijk zijn we volgens de 'standaard' een redelijk saaie live-act. In plaats van de act onderscheiden wij ons juist door het brengen van een diversiteit aan nummers. Bij ons kun je live nog wel eens op het verkeerde been worden gezet. Zelf denk ik dat dat juist heel leuk en verfrissend is aan een band. We gebruiken geen setlist omdat we de mogelijkheid willen open houden spontaan nummers te kiezen."

Opa's en oma's

Zomotta koos in W2 te Den Bosch voor diversiteit en eindigde zowel dansbaar als vol noisy overgave met het nummer For You, Jean. Het optreden leverde enkele nieuwe fans op. Dat was wel nodig want Zomotta had er zelf maar drie meegenomen. "Tja, er waren niet echt veel diehard fans. We doen er ook niet veel moeite voor. Ze moeten komen omdat ze het leuk vinden ons te zien spelen. Het lijkt erop dat er geen groepen zijn die ons tof vinden en volgen, maar toch duiken er altijd wel weer uit de meest onverwachte hoeken spontane reacties op. Helaas denk ik zeker dat de hoeveelheid meegebracht 'fans' (ik zou liever de term 'familie, vrienden en bekenden' gebruiken voor een groot deel van de aanhang) van invloed is geweest. We speelden voor onbekend publiek, en dan als eerste. Iedereen was erg afwachtend. Als je hoort dat een band die een man of 30 bij had, gekozen wordt vanwege 'de goede interactie met het publiek', denk ik dat je veilig kunt zeggen dat het meenemen van een grote schare fans veel uitmaakt. Als jurylid word je zeker beïnvloed door de ambiance, de sfeer, en het enthousiasme van het publiek. Dat lijkt me niet meer dan normaal, maar het neemt niet weg dat het vervelend blijft twee jaar achter elkaar te zien dat de band wint die de meeste opa's en oma's in bandshirts weet te hijsen."

Geen goed geoliede organisatie

Zomotta was niet zo enthousiast over de rest van het gebodene in W2. "Net als vorig jaar werd de band die wij het beste vonden niet verkozen. Verder krijg je toch niet het gevoel je in een goudmijn aan goede en originele, verassende en vernieuwende muziek te bevinden, als je tenminste afgaat op die twee Regiofinales waar wij gespeeld hebben. Voor zover ik zicht heb op de andere regiofinales kreeg ik het idee dat het daar ook vrij 'arm' was, enkel bij de Regiofinale Oost zag ik wat bandbeschrijvingen waardoor mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld." Wat vindt Zomotta van de organisatie van de Grote Prijs? "De Grote Prijs lijkt me geen goed geoliede organisatie.Vorig jaar werden we nog opgevangen toen we aankwamen. Nu heb ik achteraf geen idee wie er bij de organisatie hoorden. Toen ik met Bart-Jan aankwam, kwam er niemand op ons af. We zouden het juryrapport op de avond meekrijgen, maar dat ging niet door, en er naar vragen werd als vervelend ervaren. Het zijn allemaal kleine dingetjes, maar wel slordigheid op slordigheid. Volgens mij werken er elk jaar ook minstens twee stagiaires, en die worden waarschijnlijk maar matig begeleid." De wijze van jurering is ook een doorn in het oog. "De open inschrijvingen worden door 15 mensen beluisterd (maar niet door alle 15 tegelijk volgens De Grote Prijs in een reactie op MusicFrom.nl, VL), het is dan erg jammer en een beetje beperkt dat per avond dan maar drie mensen jureren. Qua kwaliteit staat het in schril contrast met de Rockrally, en in Duitsland is bijvoorbeeld een popwedstrijd waar je niet voor betaald, maar gewoon een behoorlijke onkostenvergoeding krijgt."

Volgend jaar weer meedoen?

Als je weet dat kans klein is dat je in de finale terechtkomt via een demo is het dan niet zonde van het inschrijfgeld? "De kans is zeker klein, maar toch is het spelen in de Regiofinale het inschrijfgeld zeker waard. Bovendien wordt je uit een inzending van 500 bands gekozen, dus dat is niet slecht, dacht ik zo." Doen jullie volgend jaar weer mee? "Het is allemaal wel mooi geweest al blijft het interessant om te kijken of je een derde keer ook wordt geselecteerd. We gaan ons wel inschrijven voor de Rockrally in België. Bart-Jan is in het Belgische Essen geboren. We hebben met Humo gebeld en het uitgelegd, en die vonden het best. De concurrentie in Antwerpen zal wel moordend zijn."

Zomotta is: Bart-Jan - zang/gitaar, Mark - gitaar/achtergrondzang, Martin - basgitaar, Chris - drums/electronische percussie. Website: www.zomotta.com.


Tekst: Vido Liber
[home] - [live] - [platen] - [artikelen] - [film] - [vido?] - [archief] - [email]