home

live

platen

artikelen

film

vido?

archief

email

Vido's LogZine

ARCHIEF


zondag 4 november 2001

U-Mix 4U: een culturele zondag in Utrecht

Het U-Mix festival komt me tegemoet in Hoog Catharijne. Op mijn route richting het centrum van Utrecht passeer ik een zingend echtpaar in Balkankostuums, een zwarte fluitist achter een muziekstandaard zonder bladmuziek en een jongen met wilde dreadlocks in kleermakerszit die in opperste concentratie lege flessen gebruikt als percussie. Buiten is het donker, koud en stil. Pas als ik de trap afloop in zaal Moira aan de Wolvenstraat is er weer muziek te horen. Het Utrechtse label Zabel houdt een presentatie in de kleine theaterzaal. Achter en links in de ruimte staat een balkon waaronder banken rondom tafels zijn gebouwd. De belangstelling is groot voor het vroege tijdstip en de muzikanten zijn redelijk nerveus. Het geplande optreden van Stillwell, later op de avond, gaat niet door omdat een van de bandleden malaria heeft opgelopen tijdens zijn vakantie in het Verre Oosten. We vs. Death verzorgen de aftrap. De MP3's op hun site beloofden instrumentale postrock en dat is precies wat we voorgeschoteld krijgen. Op een nummer na waarin de gitarist zijn ogen sluit, bijna ook zijn handen vouwt en hoge breekbare noten zingt. Ondertitels worden node gemist en gelukkig pakt hij snel zijn gitaar weer op om de lijnen van de bassist en tweede gitarist aan te vullen. Geluiden en stemmen uit een doosje plus een trompet zijn de extra attractie. De muzikanten zijn nog zoekende. De drummer is te slordig op zijn snaredrum waardoor de band nog niet de strakheid en zeggingskracht heeft die in het genre wel nodig zijn. De band klinkt nu nog iets teveel als een uitgeklede versie van Godspeed You Black Emperor. Het optreden is zeker sfeervol, maar te onzeker om direct te imponeren. Het maakt wel nieuwsgierig naar de debuut-7" die op moment van schrijven ergens tussen Tsjechië en Nederland zwerft. De tweede band Emscher heeft duidelijk meer podiumervaring dankzij de andere projecten (Mercy Giants, Solbakken) waarmee de diverse muzikanten actief zijn. Op de dit jaar verschenen 10" is een drumcomputer nadrukkelijk aanwezig, vanavond horen we een ritme voortgebracht door vlees en bloed ook al kan drummer Jelle behoorlijk klinken als een strak geprogrammeerde machine. Hij is de waarborg voor dynamiek en spanning. In het openingsnummer zit een van de gitaristen voor het drumstel en slaat hij met een drumstok tegen de body van zijn instrument. De rest van de groep speelt herhalende patronen die door het volumeverschil van de drums het ritme hebben van onrustig ademhalen. Als de gitarist weer opstaat, formeren de vijf een cirkel met de drums als middelpunt. De instrumentale stukken pulseren op stuwende wijze. De hoofden in de voorste rijen knikken vanzelf mee.

U-Mix is een gratis festival dat door Stichting U-Pop door de gehele stad wordt georganiseerd. Daar willen we meer van meepikken en dus neem ik met mijn gezelschap afscheid van Zabel en lopen we naar Stairway To Heaven, het bolwerk van de irritante en zelfingenomen Radio 3-stem H.W. Gelukkig is de man zelf nooit in zijn café te vinden en blijft onnodige ergernis ons bespaard. We zijn nog niet binnen of de presentator kondigt de eerste band van de avond aan: Paper Moon. Het is hun eerste optreden sinds tijden en er valt zeker lichte nervositeit te bespeuren. Met een nieuwe drummer en nieuwe bassist hopen gitaristen/zangers André en Hanz hun muzikale carrière opnieuw leven in te blazen. André merkt iets te nonchalant op dat de demo onder toeziend oog van de broertjes Daryll-Ann in Weesp wordt opgenomen. Alsof de aanwezigheid van de semi-beroemde tweeling automatisch succes oplevert. Goede liedjes moet je hebben, anders zijn we niet geïnteresseerd. En goede liedjes hebben de mannen, al zijn het voorlopig de oude 'hits' die ons blij maken. Het tweestemmig gezongen Tours Around The Lighthouse wordt binnenkort gelukkig opnieuw opgenomen. Hopelijk wordt dat nummer ditmaal wel ver buiten Utrecht opgepikt. We moeten wennen aan nieuwe bassist Ace. Hij ziet er uit alsof hij geleend is van een hardrockband, iets dat een beetje uit de toon valt tussen de ideale schoonzonen. Zijn instrument heeft gelukkig maximaal vier snaren en de loopjes die hij er op speelt zijn allen raak en dus functioneel. Paper Moon komt nog een beetje schuchter over. Als ze eenmaal weer gewend zijn in de spotlichten te staan, komt het vast helemaal goed. Gloricz Jim (foto) hoeft niet meer te wennen aan het publiek. Ze spelen zeer lange tijd in de huidige bezetting en hoeven niet meer naar elkaar te kijken als een overgang wordt ingezet. Dankzij een flinke bos krullen krijgt zanger/gitarist Jeroen extra charisma. Zowel zijn heldere zangstem als zijn uitspraak zijn dik in orde. Zo kan de band de concurrentie met buitenlandse genregenoten gemakkelijk aan. Sterker, er hebben dit jaar genoeg Amerikaanse bands in Nederland getourd die zo door Gloricz Jim worden weggespeeld. Gitarist Roel zorgt voor tweede stem en voor speciale effecten uit doosjes die hij voor zich op een verhoging heeft liggen. Hij is ook heer en meester over de melodica. Naast de publieksfavorieten Leave You Sleeping en Chocolate Medal durft de band een luchtig countrydeuntje in te zetten. The Yearlings zullen later op de avond voor nog meer country zorgen, maar dan zit ik alweer in de trein terug naar de hoofdstad. Achter in de coupé zingt een groepje Surinaamse jongens een liedje, asbakken gebruikend als percussie. U-Mix begeleidt me zelfs op mijn weg naar huis.


Tekst: Vido Liber
Kijk voor meer live-recensies in het archief.
[home] - [live] - [platen] - [artikelen] - [film] - [vido?] - [archief] - [email]