home
|
Vido's FilmZine
maandag 1 oktober 2007
La Sconosciuta (Giuseppe Tornatore, 2006) bioscoop
Actrice Rappoport vertolkt het titelpersonage als een mysterieuze schone, maar Tornatore maakt het de kijker lastig sympathie voor haar te krijgen. Vroeg in het verhaal maakt ze doelbewust voor eigen gewin een onschuldig personage levenslang verlamd. De vrouw heeft een ellendig leven de rug toegekeerd, maar dat maakt deze daad niet minder onvergeeflijk. We zien fragmenten van Irena's verleden in flashbacks. In de loop van de film rekken die flashbacks het verhaal langer op dan wenselijk is. Het verleden achtervolgt de vrouw ook letterlijk, alleen heeft haar achtervolger onverklaarbaar veel tijd nodig om bij de vrouw verhaal te halen. Twee belangrijke flashbacks zijn zo onhandig toegepast dat spanning in de kiem wordt gesmoord. Tweemaal zien we Irena haar pooier daadkrachtig van zich afslaan en tweemaal zien we eerst het resultaat en dan pas de momenten die aan de twee aanvallen voorafgaan. Omdat we weten hoe het zo ongeveer met de pooier afloopt, is het tonen van die voorafgaande momenten een zinloze en tijdrovende onderneming. In de slotfase komt nog een kleine aap uit de mouw van de pooier, maar dat levert meer vragen op dan antwoorden. Met de clou aan het slot in gedachten is het veel te toevallig dat de dochter van Valeria zowel geadopteerd is als de leeftijd heeft van Irena's ontnomen dochter. Toeval in een plot is een zwaktebod.
Oudgediende Giuseppe Tornatore moet zijn meerdere erkennen in zijn jongere Spaanse collega Jorge Sánchez-Cahezudo. In The Night Of The Sunflowers laat Sánchez-Cahezudo zich niet misleiden door een ingewikkeld plot. Hij geeft de voorkeur aan een verhaal dat voortgedreven wordt door de handelingen, misverstanden en verkeerde inschattingen van zijn personages. Qua loom tempo, sfeer en aandacht voor de betrokkenen is The Night Of The Sunflowers vergelijkbaar met de Australische psychologische thriller Lantana (Ray Lawrence, 2001). De subtiele thriller vertelt in zes episodes een verhaal vanuit zes perspectieven. Op het Spaanse platteland vergrijpt een moordenaar zich aan jonge vrouwen. The Night Of The Sunflowers is geen whodunit, want de film laat in de beginfase de gebeurtenissen zien vanuit het perspectief van de moordenaar. Zijn volgende slachtoffer is Gabi (Judith Diakhate), de vriendin van grotonderzoeker Esteban (Carmelo Gómez). Zij is haar vriend in het weekend achterna gereden om aanwezig te zijn bij een van zijn opdrachten en wordt tijdens het wachten buiten de grot bruut aangevallen. Vanaf dat moment is het verloop van het verhaal onvoorspelbaar. De verschillende perspectieven schudden het verhaal heen en weer in de tijd en elke episode zorgt voor een wending die lastig is zien aan te komen. De onvoorspelbaarheid komt met name voort uit de shocktoestand waarin Gabi zich bevindt, de handelingen van de ongelukkige jonge agent Tomás (Vicente Romero) en de hoogoplopende ruzie tussen twee afgezonderd wonende, bejaarde buren. De landelijke, bosrijke locatie fungeert als katalysator. Het is een plek waar een vreemdeling ongezien zijn misdaden kan plegen en waar sommige bewoners zich gevangen voelen. In die laatste categorie valt Tomás. Hij ziet thuis in het dorp zijn schoonvader annex collega-agent voor de televisie in slaap sukkelen en ervaart dat als een visioen van zijn eigen toekomst, een toekomst waar hij het liefst aan wil ontsnappen, ongeacht de consequenties. Een paar eenvoudige, woordloze beelden zijn voldoende om de gedachten van Tomás voelbaar te maken. Je keurt de overwegingen van de jonge agent af, maar het kost weinig moeite zijn frustraties te begrijpen. |