home
|
Vido's FilmZine
maandag 6 augustus 2007
Ratatouille (Brad Bird, 2007) bioscoop
Het meest bijzondere aan Ratatouille (een nieuw hoogtepunt uit de studio van Pixar) is dat je in Amsterdam geen brilletje nodig hebt om de derde dimensie te ervaren. De technisch meer dan bekwaam geanimeerde rat van avontuur is een culinair ingestelde Rattus rattus. Het knaagdier weet een gedegradeerde keuken in Parijs terug op de kaart te zetten. Om de kijkers de aanwezigheid van de rat te laten voelen zet Pathé in Tuschinski en de Munt speciaal getrainde muizen in. Fysiek vertonen een rat en een muis vele verschillen, waarbij het verschil in grootte het eerste opvalt, maar het effect is er tijdens de exclusieve voorstelling geen seconde minder door. Dankzij het eigenwijze karakter van de diertjes is elke voorstelling verschillend. Eerdere getuigenverslagen maakten melding van het vierpotig dribbelen van de muizen, van het scherm springend voor een holletje in volle vaart over de hoofdleuningen van de bioscoopstoelen. Een speciaal geluidseffect wekte bij een andere bezoekster de suggestie dat een muis zich in haar tas had genesteld en zich ritselend een baan door een gevuld boterhamzakje vrat. Mijn driedimensionale muis-als-ratbeleving bleef beperkt tot schijnsels die vanaf het verlichte doek direct onder de bioscopenstoelen voor spookachtige schaduwen zorgden. Uit het schaarse licht dook het silhouet op van een schichtig over de vloer rennend muisje dat daar zijn rattenzaakjes deed en er voor zorgde dat op zijn minst de eerste vier rijen bioscoopbezoekers allemaal hun benen schielijk op de drankhouders lieten rusten. Tot aan de aftiteling durfden zij hun voeten niet meer terug te zetten op de grond, bang dat een van de filmmuizen aan hun tenen zou gaan knabbelen. De Pathé-muizen zijn doeltreffender dan alle inventieve bioscoopgimmicks van William Castle bij elkaar. De knaagdieren heersen in de hoofdstad. Neem plakjes kaas mee voor een interactieve invalshoek. |