Vido's FilmZine

Raak (Hanro Smitsman, 2006) bioscoop
De aangename verrassing van Steve Buscemi's Interview was niet de kwaliteit van de remake van de gelijknamige film van Theo van Gogh. Bij Buscemi is het meestal wel raak, of hij nu voor of achter de camera staat. Dat hij in Interview zowel de taak van acteur als regisseur op zich neemt verhoogt bij voorbaat de kans op een geslaagde film. Nee, de verrassing zat 'm niet in het hoofdprogramma, maar in de korte Nederlandse film die er aan vooraf ging. Raak duurt een kleine tien minuten en dat is voldoende om de motivatie van de drie personages te begrijpen. We hebben aan enkele teleurstellingen van middelbare scholier Rik voldoende om begrip te krijgen voor zijn dwarse gedrag - de pesterijen op school en de gesloten deur thuis, omdat moeder niet op tijd is teruggekomen, zijn slechts een paar van Riks tegenslagen in het leven. Hij heeft duidelijk zijn dag niet en reageert zich af op een paar onschuldige autospiegels. De jonge acteur Nino van der Lee weet goed raad met de opgekropte woede van zijn personage. Hij scheldt de man verrot die hem bij zijn kraag grijpt. Die man is Martin (Juda Goslinga) en ook hij heeft betere dagen gehad dan de dag waarop hij Rik treft. Martin heeft zojuist, op zijn zondagse best gekleed, geprobeerd zijn geliefde bardame voor zich te winnen met een presentje. Wat moet ik daarmee, is haar afwijzing. Op de achtergrond in de volle bar zingt een regionale levensliedvertolker een bijpassend deuntje.

IJmuiden is de ideale vreugdeloze locatie voor Raak. De kustplaats in gemeente Velsen is een van de lelijkste steden in Noord-Holland, besmeurd door de rook van de aan de andere kant van het kanaal gelegen staalfabrieken. Als de wind verkeerd staat stinkt de stad naar een mengeling van roet en zwavel. Het is geen plek om geluk te vinden, al lijkt er hoop te gloren als Martin de opgedofte Mirna (Camilla Siegertsz) langs de kant van de weg aantreft en haar een lift aanbiedt. De levens van de drie hoofdpersonages (alledrie voorgesteld middels een tussentitel) komen onvermijdelijk bij elkaar. Raak lijkt een verkorte versie van de Amerikaanse film 11:14 (Greg Marcks, 2003) waarin ook een viaduct een belangrijk onderdeel vormt van een fataal domino-effect van elkaar opeenvolgende toevalligheden. Raak is niet origineel, maar op heldere wijze bondig, efficiënt verteld, vol kleine verrassingen en met slim gebruik van herhalingen in de dialogen. Ik was even bang dat de voorfilm de hoofdact zou overschaduwen, maar Interview bleek vervolgens okay. Meer dan okay.