Vido's FilmZine

Planet Terror (Robert Rodriguez, 2007) bioscoop
Robert Rodriguez bespaart ons het geouwehoer waar Death Proof, de andere helft van het project Grindhouse, de kijker eerder dit jaar mee verveelde. De paar dialogen die regisseur, producer, editor, componist, director of photography en cateraar Rodriguez tussen de actie in Planet Terror propt zijn van een net zo'n belachelijk niveau als de teelballen verzamelende wetenschapper Abby (Naveen Andrews), de vervaarlijke bubbeltjes in de huid van Dr. William Block (Josh Brolin), de effecten van de gekleurde injectiespuiten van diens vrouw Dakota, de bloedspatten als smaakversterkers in de potentiële prijswinnende barbecuesaus van J.T. (Jeff Fahey) en het tot mitrailleur omgebouwde, geamputeerde been van voormalige, huilende gogo-danseres Cherry Darling (Rose McGowan). Cherry's dialogen gaan opvallend vaak over haar zeer onwaarschijnlijke volgende professie: stand-up comedian. Ze heeft al twee weken ruzie met haar vriendje El Wray (Freddy Rodríguez) en loopt rond met diens stoere jas. El wil zijn jas graag terug, maar eigenlijk heeft hij wat anders aan zijn hoofd, want hij moet de wereld redden. Een gevaarlijk gas met de naam DC-2 verandert mensen in wandelende mee-eters, hun kloppende en zwellende huid vol borrelende puisten, altijd hongerig naar mensenvlees en dan met name het orgaan dat onder de hersenpan verborgen ligt. Planet Terror laat de strijd zien tussen de hordes besmette mensenmonsters en de paar overgebleven gezonde dorpsbewoners, met naast revolverheld El Ray en de schietgrage Cherry ook sheriff Hague (Michael Biehn, bekend van de eerste Terminator), de eerder genoemde Dr. Dakota Block (Marley Shelton) en twee explosieve babysitters Electra en Elise (de gezusters Avellan).

Planet Terror is een bloedige aangelegenheid en ten strengste af te raden voor mensen die niet tegen exploderende hoofden kunnen. De medische foto's van extreme geslachtziekten op het computerscherm van een van de verplegers in het ziekenhuis mogen er ook zijn. Bij alle personages zitten een of meerdere steekjes los en anders zijn het wel hun ledematen of de tanden in hun gebit. Rodriguez is in het tonen van de gruwelen minstens zo expliciet als in de zombiefilms waarmee de provinciale bioscopen in Nederland begin jaren tachtig werden overspoeld. Het grote verschil is de opgezwollen en zwerende tongue-in-cheek en botte humor waarmee de Mexicaan het verhaal serveert. Het kunstmatig aangetaste celluloidoppervlak oogt bij Planet Terror veel consistenter en esthetischer dan de kabels over het beeld bij Death Proof. Op sommige momenten lijkt het alsof de filmstrook zelf besmet is geraakt door het giftige gas. Het beeld verkleurt soms groen en rood tegelijk en heeft de neiging buiten de kaders te borrelen en te branden. Tijdens een bewust misplaatste vrijpartij van Cherry en El Wray trekt het celluloid aan het kortste eind en brandt de projectorlamp dwars door de film heen (met excuses van de directie van het filmtheater). De regisseur zoomt extra vaak in op de commercieel gezien meest aantrekkelijk lichaamsdelen van jonge vrouwen. In zijn montage hakt en zaagt hij even weinig subtiel als de Oosterse chirurg met de elektrische amputeerzaag. Heel voorspelbaar en clichématig snijdt hij van een beweging in de ene scène naar eenzelfde beweging in de volgende scène op een nieuwe locatie. Filmmaatje Quentin Tarantino mag even opdraven voor een paar vrouwonvriendelijke tekstregels en de onvermijdelijke filmverwijzing (Cherry Darling zou volgens hem lijken op Ava Gardner), Bruce Willis heeft een uitgebreide cameo als de onheilspellende luitenant Muldoon en de in afgerukte lichaamsdelen en misvormingen gespecialiseerde special effects-grootheid Tom Savini verliest als de onhandige agent Tolo op z'n minst zijn ringvinger. Planet Terror is een vermakelijke kliederboel. Zelfs kleuters met hun handen vol vingerverf laten minder sporen achter. Wat me opviel tijdens de voorstelling die ik bijwoonde was dat er in de zaal geen vrouw te bekennen was en dat alle aanwezige mannen in hun eentje waren. Planet Terror is geen date movie.

En lijkt Cherry Darling op Ava Gardner? Ik dacht het wel.