Vido's FilmZine

Mother and Child (Rodrigo Garcķa, 2009) bioscoop (7)
In de mozaļekvertelling Mother and Child moeten de belangrijkste personages zich meerdere malen verantwoorden en openheid geven over hun leven, tegenover familie als aan vrienden, maar vooral aan vertegenwoordigers van bedrijven en instanties. In veel gevallen vormt een tafel de bufferzone, zowel in een formele als informele setting. Het centrale thema van de film is adoptie en dus is een van de terugkerende locaties het kantoor van hoofdzuster Joanne (Cherry Jones, voor de trouwe kijkers van de serie 24 beter bekend als de Amerikaanse president Taylor). Moeder Karen (Annette Bening) komt er naar de dochter zoeken die ze 37 jaar geleden noodgedwongen als tienermoeder ter adoptie afstond en ook dochter Elizabeth (Naomi Watts) komt tegenover zuster Joanne te zitten. Tussen het verhaal van moeder en dochter zit de kinderwens van het jonge echtpaar Lucy (Kerry Washington) en Joseph (David Ramsey) (zie foto). Als dat paar eindelijk de draagmoeder denkt te hebben gevonden, worden ze tot hun eigen verbazing door de zwangere vrouw stevig aan de tand gevoeld in een ondervraging die veel weg heeft van een verhoor. Elizabeth wordt geļntroduceerd tijdens haar sollicitatiegesprek bij een advocatenbureau, waar ze uit strategisch oogpunt weinig terughoudend is over haar achtergrond. Haar toekomstige baas Paul (Samuel L. Jackson) waardeert deze openheid zeer. Ook een later sollicitatiegesprek verloopt gesmeerd. Zolang de gesprekken zakelijk zijn, staat Elizabeth open tegenover haar gesprekspartner. Wanneer een gesprek binnen een formele setting te persoonlijk dreigt te worden, laat ze echter op bitse toon weten daar niet van gediend te zijn, zoals gebeurt tijdens haar bezoek aan een gynaecoloog. Moeder Karen neemt een verkrampte houding aan tegenover een mannelijke collega, waardoor hun eerste conversatie buiten hun werk, tijdens een koffiemoment, lijkt op een bij voorbaat mislukt sollicitatiegesprek.

Zonder het van elkaar te weten vertonen moeder en dochter veel karakterovereenkomsten. De vrije Elizabeth gedraagt zich kil om te overleven in de competitieve wereld van de advocatuur, de eveneens ongehuwd gebleven Karen heeft haar gevoelens opzij moeten zetten, om haar zieke moeder te verzorgen die bij haar inwoont. Hun belevenissen, en die van Lucy, worden afgewisseld totdat de verhaallijnen onvermijdelijk aan het eind bij elkaar komen. Op het eerste oog lijken de parallelle verhaallijnen zich van begin tot eind binnen eenzelfde tijdsbestek af te spelen, maar daar mag over getwijfeld te worden, want anders is de wel heel erg lange tijdsduur van een van de zwangerschappen lastig te verklaren. Die mogelijke (bewuste?) frictie in de verteltijd, de seksuele moraal van Elizabeth en een verhaallijn die niet leidt tot een happy end, maken van Mother and Child meer dan de doorsnee televisiefilm die je bij het thema van de film zou verwachten