home
|
Vido's FilmZinedinsdag 6 oktober 2009
Last Conversation (Noud Heerkens, 2009) bioscoop
Ook de Roemeense regisseur Adrian Sitaru is in zijn Picnic aan het experimenteren. Hij filmt letterlijk vanuit de ogen van zijn personages. De kijker zit voornamelijk afwisselend in het hoofd van Lubi (Ioana Flora) en Mihai (Adrian Titieni). De eerste ruim tien minuten rijden zij kibbelend in de auto en kijken we om beurten op vrouwenhanden aan het stuur en vanuit het perspectief van haar vriend naast haar. Dat levert veel zwiepende camerabewegingen op, maar knap gedaan en weldoordacht is het zeker. Door telkens, en vrij hectisch, heen en weer te monteren tijdens hun ruziënde conversatie, lijkt het alsof we als kijker tussen de twee personages in terecht zijn gekomen. Sitaru brengt hen heel dicht bij de kijker, een sterk effect dat echter teniet wordt gedaan door de afstotende immorele handelingen van het onwaarschijnlijke paar. Buiten de stad, vlakbij de picknickplek, botst hun auto tegen een jonge vrouw aan die, te oordelen aan haar outfit, langs de weg aan het prostitueren was, zoals zoveel jonge vrouwen in de omgeving. In plaats van naar het ziekenhuis te rijden, dumpen ze het meisje in de bossen, een handeling waardoor gewetensvolle kijkers het liefst emotioneel zoveel mogelijk afstand van het paar willen nemen. De onwaarschijnlijke plot (een zeer verbale variant op Mes In Het Water van Roman Polanksi) laat me daarnaast met teveel onbeantwoorde vragen zitten, waaronder de vraag waarom het paar uitgerekend deze locatie, die duidelijk een afgelegen afwerkplek is voor prostituees en hun klanten (merendeels vrachtwagenchauffeurs), als picknickplaats heeft gekozen. Het beeldexperiment is prikkelender dan het verhaal. |