home
|
Vido's FilmZinevrijdag 9 oktober 2009
Mama Don’t Like No Guitarpickers ‘Round Here (Jacqueline van Vugt, 2009) bioscoop
De Plug is een knusse dorpspomp met vaste klanten die door Boelen liefdevol en met veel aandacht worden geholpen. Een bakkie koffie is bij de prijs inbegrepen. Sommige muzikanten, zoals de goeiige, alcoholistische, fragiele Amerikaanse Amsterdammer Brian Hickey, komen meer voor de gezelligheid dan voor het kopen van een instrument. Hickey is een aaibaar meubelstuk in De Plug. Wat hem en de andere muzikanten drijft kunnen ze maar moeilijk verwoorden en dat is een van de grote manco’s van de film. Snedige citaten zijn zeldzaam en Van Vugt interviewt soms zonder voorbereiding, wat in de keuken van Nuff Said leidt tot een gênant moment. De documentaire maakt wel duidelijk dat het muzikantenbestaan slecht is voor het liefdesleven. Hickey mag zijn kinderen niet meer zien, Arthur Ebeling heeft zijn zoon slechts eenmaal in zijn handen mogen houden en Boelen zit in een scheidingsprocedure verwikkeld. We zien Boelen kortstondig in familieverband, maar echt veel over hem (en over zijn eventuele muzikantenverleden) komen we niet te weten. Zijn dochtertje wilde duidelijk niet meewerken aan de film en is als enige digitaal vervormd in beeld gebracht. Zelfs op bezoek in de slaapkamer weet de filmmaakster bij niemand echt door te dringen, waardoor de bezoekers van De Plug vaak vage snuiters blijven, sympathiek veelal, maar vooral toch een beetje sneu. Muziek is als de liefde, is voor sommigen het credo, maar om een vrouw te vinden heeft een van de bezoekers toch internet nodig, als hij tenminste thuis op het net is aangesloten.
De meeste muzikanten (met de innemende gitarist Dany Lademacher als een van de uitzonderingen) hebben geen carrière gemaakt, door gebrek aan talent, door een ongezonde levensstijl of een combinatie van beide. De lakse houding waar veel Nederlandse bands last van hebben, wordt het best geïllustreerd door het zomerhitje dat Boelen met wat vrienden in elkaar heeft geflanst en dat hij vanuit zijn winkeltje telefonische probeert te slijten aan grote platenmaatschappijen. Op Hickey na durven zijn vaste klanten geen kritiek op het duffe deuntje te geven en Ad Visser onthoudt zich van commentaar met een dooddoener (‘het beste advies dat ik je kan geven is dat je je nooit iets van advies moet aantrekken’). Het zomerliedje wordt zwak ingezongen in meerdere mediterraan klinkende talen, met in de tekst letterlijk veel blabla en tralala, begeleid door een voorspelbare akkoordenreeks en zonder pakkende hook. Geen wonder dat Sony en andere labels niet toehappen. Uit de verontwaardiging van Boelen spreekt een totaal gebrek aan zelfreflectie. Als er een keer sprake is van een hoogtepunt in De Plug, zoals het bezoek van Noel Gallagher van Oasis, dan is de camera er niet bij. |