home
|
Vido Liber
woensdag 5 juni 2013 Después de Lucía (Michel Franco, 2012) bioscoop (7)
[Spoilers!]
Michel Franco is overduidelijk beïnvloed door Michael Haneke, om precies te zijn de Haneke ten tijde van Funny Games (1997/2007). Franco citeert zelfs letterlijk uit die beruchte Oostenrijkse film en de Amerikaanse remake. Hij is niet de enige Haneke-adept. De nietsontziende schoolkinderen in Después de Lucía kennen hun gelijken in de pestende straatjongens in de Noorse film Play van Ruben Östlund uit 2011. Zowel Funny Games als Play kunnen hardmaken dat de slachtoffers door de omstandigheden werkelijk niet aan hun lot kunnen ontsnappen. Alejandra kan dat wel, maar keert toch weer terug naar haar plaaggeesten. Ondergaat ze de lijdensweg zo extreem berustend omdat de rouw haar heeft verdoofd of juist om de rouw te vergeten? Haar lijdensweg maakt een zelfde voorbestemde indruk als de lijdensweg van Jezus. Wat dat betreft verschilt Después de Lucía niet eens zo veel van The Passion Of The Christ (Mel Gibson, 2004). |