home

vido?

filmarchief

archief

email

Vido's FilmZine

(archief)

week 31

dinsdag 31 juli 2007

Crónica De Una Fuga (Adrián Caetano, 2006) bioscoop
De titel Crónica De Una Fuga (Kroniek Van Een Ontsnapping) verraadt het verloop van de film. Het voordeel is dat de kijker weet dat er hoop is voor de geblinddoekte mannen achter de gevangenisdeuren. Ze zitten opgesloten in een villa die van buiten in het donker lijkt op het spookhuis in The Amityville Horror. Geketend en geblinddoekt zijn ze overgeleverd aan de grillen van hun bewakers. Het is eind 1977 in het dictatoriaal geregeerde Argentinië en keeper Claudio (Rodrigo de la Serna) komt terug van een verloren partijtje voetbal. Hij wordt thuis bij de voordeur opgepakt en afgevoerd. Tezamen met lotgenoten zit hij wekenlang vast en wordt hij onderworpen aan martelpraktijken. Zijn beulen proberen te achterhalen of Claudio een terrorist is. De eenvoudige voetballer ontdekt dat hij vast zit vanwege een medegevangene die Claudio's naam heeft genoemd om zo verzetsmaatjes meer vluchttijd te geven. Probeer dat de bewakers maar 's uit te leggen. Ze lijken weinig geïnteresseerd in de waarheid en meer in het pijnigen van hun slachtoffers. De snordragende bewakers ogen als boeven uit slechte Italiaanse politiefilms. De meeste martelingen blijven buiten beeld zodat onze verbeelding overuren maakt, of we als kijker nu willen of niet. De dagen verstrijken met grote schreden. Binnen korte tijd zijn al meer dan honderd dagen vol ellende verstreken. Elke tijdsprong wordt kaal en zakelijk met witte letters op een zwarte ondergrond aangegeven. Een paar rijen achter mij in Rialto slaakt een vrouw een zucht. Hoe lang kunnen de jonge mannen hun oordeel doorstaan? Niet het idee aan hun klappen doet zeer, maar de blik op de striemen en bloedkorsten op hun ontklede lichamen.

Crónica De Una Fuga is een herinnering aan het Argentinië ten tijde van de militaire junta. Misschien dat bewust of onbewust regisseur Adrián Caetano ook verwijst naar recente verhoorpraktijken in Amerikaanse gevangenissen als Abu Ghraib en Guantanamo Bay. De foto's uit het journaal van de naakt op een rijtje gezette en gekleineerde weerloze verdachten zitten vers in het collectieve geheugen. De vermeende terroristen in de Argentijnse villa hebben het geluk dat het complex verouderd is en dat bewakers soms afgeleid worden door voetbalwedstrijden op sneeuwende zwartwit-televisietoestellen. Uit moderne gevangenissen valt met geen mogelijkheid te ontsnappen, in het Argentinië van eind jaren zeventig wel, als de gevangenen tenminste nog over durf, wilskracht en genoeg lichaamskracht bezitten. De draaidagen moeten zwaar zijn geweest voor de acteurs. De kwetsbare wijze waarop ze hun fysiek in de strijd gooien wekt bewondering. De kwetsbaarheid van de mannen doet het ergste vrezen voor het lot van hun personages. Gaat hun vlucht slagen? En zo ja, waar in het land kunnen ze een veilig heenkomen vinden? Buiten de gevangenisdeur wacht een land dat zelf een gevangenis is.


[home] - [vido?] - [filmarchief] - [archief] - [email]