home

vido?

archief

email

Vido's FilmZine

-elke werkdag een film-

(arthouse, classics, cult, Hollywood)

week 14

maandag 2 april 2007

Sheitan / Satan (Kim Chapiron, 2006) dvd
De Franse acteur Vincent Cassel heeft een goeie kop. Dat klinkt wellicht voor een deel minachtend uitgedrukt, maar een goeie kop is de beschrijving die schilders met veel respect uitspreken, hun verftubes, kwasten en de ezel in de aanslag voor een kleurrijk portret op canvas. De kop van Cassel is hoekig en vooral groot, met geprononceerde kaken en een markant puntige neus. Met zijn imposante postuur en gespierde lichaam steekt hij makkelijk boven andere acteurs uit. Je kunt in een film met Cassel niet om de acteur heen. Buiten Frankrijk maakte hij voor het eerst veel indruk als de kale Vinz in de banlieufilm La Haine (1995), direct gevolgd door het in filmhuizen succesvol draaiende L'Appartement (1996). Cassel heeft een voorkeur voor rollen waarin hij onbeschaamd over the top mag zoals in het werk van Jan Kounen (met name in Dobermann uit 1997), Irréversible (2002) of het wanstaltige Guest House Paradiso (1999). Het recente Sheitan past wel in dat rijtje.

Door de wijze waarop Vincent Cassel zijn rol vertolkt mag aangenomen worden dat het door hemzelf medegeproduceerde Sheitan meer als komedie dan als horrorfilm bedoeld is. Met zijn entree - opzichtig stampend over een modderig boerenpad middenin het Franse platteland - heeft de acteur direct de lachers op zijn hand, vooral wanneer zijn permanente brede lach wordt geïntroduceerd. In de rol van de simpele, sterke, woeste, bebaarde en griezelige huismeester Joseph houdt Cassel een grotesk kunstgebit tussen zijn lippen waarmee hij zwaar overdreven maniakaal grijnst. Een verstandig mens zou, na uitgegrinnikt te zijn over die rare Joseph, direct terug in de te kleine auto stappen en met grote vaart terugrijden naar veiliger oorden. Zo niet de onsympathieke Parijse jongeren in Sheitan. Eerder op de kerstavond worden ze tijdens een feest uit discotheek Styxxx gezet nadat hun vervelend dronken vriend Bart (Olivier Bartélémy) heibel heeft geschopt. Verwond door een wijnfles tegen zijn hoofd staat hij beduusd en bloedend op de kille straat bij zinnen te komen. Zijn Vietnamese maatje Thai (Nico Le Phat Tan) heeft net de mysterieuze Eve (Roxane Mesquida) van de dansvloer geplukt en zij weet een goede plek om kerstavond in beslotenheid verder te vieren. Ladj (Ladj Ly), barmeisje Yasmine (Leïla Bekhti) en pitbull Tyson rijden mee.

Eve woont in een groot, afgelegen en vooral zeer vervallen landhuis in the middle of nowhere. Een groter cliché voor een horrorlocatie is nauwelijks denkbaar. Tel daarbij het zorgwekkende gedrag van de nabij levende inteeltbevolking op en je hebt een omgeving waar je als verstandig mens zo ver mogelijk van verwijderd wilt blijven. De jongeren voelen zich weinig op hun gemak, maar trekken daar geen conclusies uit, verblind door hun libido en het vooruitzicht op een avontuur tussen de lakens met Eve en Yasmine. Buiten het zicht van de potentiële slachtoffers ligt Marnie (een nog idiotere dubbelrol voor Vincent Cassel), de hoogzwangere vrouw van Joseph, wachtend op de geboorte van haar zoon en gadegeslagen door de lege blikken van tientallen poppen die het interieur bevolken. Bij een van de nieuwe poppen ontbreken nog de ogen, maar dat probleem zal spoedig worden verholpen. De goede lezer zal opgevallen zijn dat veel namen onverbloemd symbolisch zijn uitgekozen. Styx is de mythische rivier die de bovenwereld scheidt van de onderwereld. Joseph, Marnie en Eve verwijzen naar Bijbelse figuren. Twee andere overduidelijke verwijzingen naar de Bijbel zijn een slang en een appel. De jongeren in Sheitan zijn de onschuld voorbij en hun gedrag is niet zonder gevolgen.

De disfunctionele familie in het afgelegen landhuis is al zo oud als The Old Dark House uit 1932. Cassel heeft wel wat weg van de in die film door Boris Karloff vertolkte, gevaarlijk dronken butler Morgan wiens dreigende pose in The Old Dark House steeds gevaarlijker wordt. De makers van Sheitan kennen hun klassiekers en echt verrassen doet de film dan ook niet. Slechts op een paar momenten dringt de camera door tot binnenin het hoofd van Bart en voelen, zien en horen we hoe dronkenschap zijn blik op de werkelijkheid vervormt. Misschien is het hele hachelijke avontuur wel Barts delirium. De jongen is echter te onsympathiek om ook maar een greintje medeleven te voelen en daarmee is de angel uit de film. Het kan de kijker weinig deren wat voor naars de jongeren staat te wachten. Op de schmierende Cassel was ik al uitgekeken voordat de Sheitan goed en wel op de helft is.

Sheitan is onder de Engelse titel Satan onlangs in Engeland op dvd uitgebracht door Tartan. Als je goed oplet zie je Cassels vrouw Monica Belluci voorbijkomen in een minuscule bijrol.


[home] - [vido?] - [archief] - [email]