|
Internet is medicijn tegen de massahysterie van andere media Ik durf het nu wel te zeggen: Internet is het beste medium op deze planeet. Met de hype rond de expeditie naar die andere planeet, Mars, werd al duidelijk dat op het net de meeste en beste informatie te vinden was. De ontwikkelingen rond het ongeluk van prinses Diana bevestigden het vorig weekeinde nog eens. Niet alleen vanwege de stortvloed van nieuws op het net en het feit dat ik zondagochtend om acht uur reeds een on-line-condoleanceregister kon tekenen zonder naar Londen te moeten vliegen en daar vijf uur in de rij te moeten staan. Internet is namelijk vooral interessant omdat het de drager is van afwijkende geluiden. Luttele uren na het ongeluk, terwijl de overige elektronische media en hun publiek zich nog wentelden in de massale veroordeling van de paparazzi, sprak ik op het net iemand die hardnekkig beweerde dat de schuld voor de tragische gebeurtenis bij de chauffeur moest liggen. 'Ik zou de media niets verwijten. Het feit dat de chauffeur probeerde te ontsnappen aan die fotografen rechtvaardigt zijn hoge snelheid nog niet. Dat is gekkenwerk. Zelfs op een verlaten weg middenin pakweg Kansas en zeker in het centrum van Parijs. Hij verloor dan ook de macht over het stuur.' De criticus uitte zijn mening op een van de kanalen van IRC (Internet Relay Chat), het babbelgedeelte op Internet, waar gebruikers rechtstreeks met elkaar kletsen door over-en-weer zinnetjes in te tikken. Op ieder uur van de dag hangen er wel een paar duizend mensen rond, verdeeld over honderden kanalen. IRC is als het dorps- of stadsplein waar de bewoners elkaar treffen om meningen en emoties te delen en draait op volle toeren bij wereldschokkende gebeurtenissen. De andere verzamelde personen, op een enkele uitzondering na, ergerden zich net als ik aan de woorden van de criticus. Dat is een gek, dacht ik. Aan groot verdriet mag kennelijk niet getornd worden. Hoe kon hij zoiets beweren over die arme chauffeur? Het was toch overduidelijk de schuld van de paparazzi? Hij bleef onverstoorbaar: 'Ik ben in Miami eens van de weg afgeduwd en vervolgens tegen een paal gebotst. Mijn eigen schuld, want ik reed te hard.' De dissidente opvatting werd op dat moment, zondagmiddag, nog niet verkondigd door de vox populi die op radio en televisie te beluisteren viel. Zij die aan het woord werden gelaten, uitten vooral hun woede over die gewetenloze fotografen. Het is ook de vraag of de criticus, of enig medestander, een dergelijke mening hardop voor dergelijke media had durven verkondigen. Je gaat je vijftien seconden beroemdheid tenslotte niet zomaar te grabbel gooien en het risico lopen voor gek te worden verklaard. En als hij het wel had gezegd, was de kans groot dat zijn opmerking de montagekamer niet had overleefd. Al is het maar uit piëteit met de overledene. Ruim een etmaal later, toen bekend werd dat de chauffeur gedronken had, bleek de dissidente mening lang niet zo absurd en ongevoelig meer. Het voorval is geen incident. Internet is een medium waar de wolven in het bos weliswaar hard huilen, doch het gekuch van individuen niet kunnen overstemmen. IRC heeft de naam een poel van oeverloos gezwets te zijn, een plek waar verstandige mensen zich niet vertonen. Dat is wellicht grotendeels waar. Maar het is wel een poel waar sommige mensen kennelijk met beide benen op de grond blijven staan, terwijl de rest van de mensheid meedeint op de golven van emoties. Het is daarmee een medicijn tegen de massahysterie die de andere media zo gemakkelijk veroorzaken.
Francisco van Jole |
|
|