|
de Volkskrant, 26 augustus 1994 SMITS-ACTIE GEKRAAKT Smiths heeft echter buiten de mogelijkheden van Internet gerekend. Via het netwerk worden sinds vorige week de antwoorden verspreid. Althans, Arnoud de Jong is in De Digitale Stad gestart met een inventarisatie van de juiste oplossingen. Op zijn home-page kunnen gebruikers binnen enkele seconden zien welk vakje opengekrast moet worden om een prijs te winnen. Hij roept mede-gebruikers op mee te helpen met het uitbreiden van zijn verzameling correcte antwoorden. Een woordvoerder van Smiths reageert enigszins korzelig op het verschijnsel. `Dit is natuurlijk niet de bedoeling van het spel. Maar ja, we kunnen er niks tegen doen. Bovendien werkt het maar in klein aantal gevallen want hoeveel oplossingen heeft hij nou helemaal op die pagina staan?` Al meer dan honderd. `O..., nou ja, er worden duizenden verschillende kaarten verspreid. Nee, hoeveel precies weet ik niet.` Er worden ook geen stappen overwogen tegen De Jong? `Nee, zeker niet.` Het grote aantal verschillende situaties hoeft, in tegenstelling tot wat Smiths meent, het succes van de truc niet in de weg te staan. De Jong heeft het verzamelen en weergeven van juiste inzendingen grotendeels geautomatiseerd en middels trefwoorden kunnen de spelers binnen enkele seconden de gezochte situatie opsporen. Echt rijk kunnen gebruikers er overigens niet direct van worden want per deelnemer wordt maximaal vijftig gulden uitgekeerd. Maar dat wil niet zeggen dat het aantal inzendingen beperkt hoeft te blijven. Vijf goed gekraste kaartjes kunnen bijvoorbeeld een aardig alternatief verjaardagscadeau vormen en liefdadigheidsorganisaties kunnen met een beetje planning massaal de minima van een extraatje voorzien. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Op die manier kan het voor Smiths, die zegt miljoenen scoorkaarten in omloop te brengen, nog een aardige kostenpost worden. Het is niet voor het eerst dat het net wordt ingezet om prijzen binnen te halen. Eerder dit jaar werd het net in de Verenigde Staten ontdekt door verzamelaars die deelnamen aan een wedstrijd van hamburgerketen McDonalds. Door het verzamelen van kaartcombinaties konden prijzen gewonnen worden varierend van een gratis hamburger tot een miljoen dollar. Op het net verschenen honderden berichten van deelnemers die op zoek waren naar een ontbrekend onderdeel en voorstelden de prijs te delen. Anderen startten een handeltje in de verschillende onderdelen. Of er echt iemand in geslaagd is volgens die strategie een grote prijs te incasseren, is niet bekend. Tekenend is wellicht de verzuchting van een van de deelnemers: `Helaas kunnen we niet al het gewonnen voedsel verteren. We hebben inmiddels tientallen cheeseburgers tegoed.` Francisco van Jole
NB: Deze tekst bestaat uit ongecorrigeerde kopij en is eigendom van Francisco van Jole. Er is geen enkele garantie dat tekst en publikatiedatum overeenstemmen met de gedrukte versie. Gedrukte artikelen zijn op te vragen bij de documentatiedienst van de Volkskrant. Verdere verspreiding of gebruik niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur. |