de Volkskrant, 8 september 1995

DIGITAAL STRAATVERBOD

 Het eerste straatverbod op de digitale snelweg is een feit. Afgelopen dinsdag verordonneerde een rechter in Californië dat Richard Halavais geen elektronisch contact meer mag hebben met zijn 11-jarige zoon Arthur via Internet. Althans dat beweert een privé-detective die door de vader is ingeschakeld.
 Halavais gebruikt het netwerk om een jarenlange strijd uit te vechten met zijn ex-vrouw, aan wie Arthur en zijn jongere zusje Megan zijn toegewezen. Een belangrijk onderdeel van die strijd is de zogeheten homepage van Arthur. Een homepage is een soort digitaal volkstuintje, plek op het net waar een gebruiker informatie kan planten en iets of heel veel over zichzelf vertelt. Een deel van de homepage van Arthur is gevuld met een litanie van klachten over zijn moeder die toch wel tot een van de grootste krengen op deze aardbol moet behoren als het allemaal klopt wat Arthur schrijft.
 `Als ze een van haar slechte buien heeft, slaat ze ons, smijt ze dingen naar ons of gooit ze ons tegen de grond en begint z te schreeuwen. Soms gooit ze met serviesgoed en bestek of zelfs meubels. Andere keren gooit ze met appels. Megan verstopt zich onder het bed en ik probeer te vluchten maar ze heeft een slot aan de bovenkant van de deur geplaatst zodat ik er niet bij kan. Soms maakt ze ruzie met vreemden. Ze parkeert haar auto midden op straat en begint te schreeuwen naar andere bestuurders. Meestal rijden die gewoon door maar Megan en ik worden er wel bang van.`
 Hoe anders is het als Arthur bij pappa kan zijn. Zoals afgelopen Kerst toen hij daar met z`n zus mocht logeren omdat moeder voor zes maanden naar Spanje vertrok. `Als dat niet gebeurt was hadden we nooit geweten hoe het is om een normaal leven te hebben. Nu weten we dat het niet goed is als kinderen voortdurend geslagen en uitgescholden worden. Daarom vechten we nu tegen onze moeder via Internet. De enige plek waar ze niet kan komen.` Niet dus want de rechter heeft daar kennelijk een stokje voor gestoken. Niet dat het helpt want de vader heeft verklaard de sancties die op overtreding staan - vijf dagen gevangenis en duizend dollar boete - te ondergaan. In een dramatische oproep kondigt hij reeds de verzorging geregeld te hebben voor de huisdieren van Arthur die nog steeds onder zijn hoede verkeren, waaronder 32 hamsters, een Sint Bernhard en een terrarium vol kikkers.
 Er is echter wel iets merkwaardigs aan de hand met de homepage van Arthur. Zo heeft hij voor een elfjarige een ongekend verteltalent. Het meest opvallend is echter zijn indrukwekkende gevoel voor marketing. Met precies de juiste timing en details doet hij zijn relaas. Hij doorspekt zijn trieste relaas met relativeringen en blijkt opvallend ingevoerd in de rechtsgang en juridische mogelijkheden.


Francisco van Jole


NB: Deze tekst bestaat uit ongecorrigeerde kopij en is eigendom van Francisco van Jole. Er is geen enkele garantie dat tekst en publikatiedatum overeenstemmen met de gedrukte versie. Gedrukte artikelen zijn op te vragen bij de documentatiedienst van de Volkskrant. Verdere verspreiding of gebruik niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

Geraadpleegde bronnen

Home