Trouwen hoeft helemaal niet duur te zijn. `Ik heb degene die het huwelijk voltrekt ervan overtuigd dat hij liever een van onze oude televisies krijgt dan uitbetaling in contanten. En omdat we het feest thuis geven, nodigen we maar een stuk of twaalf mensen uit. De jurk heb ik in de uitverkoop gevonden en de taart bak ik zelf. De kosten van de trouwerij blijven daardoor onder de... tweehonderd dollar`, meldt Marie Mclaughlin uit Californië trots in alt.wedding, een discussiegroep oftewel newsgroup op Internet die volledig gewijd is aan het verschijnsel trouwen.
 Kennelijk houdt het onderwerp nogal wat mensen bezig want er worden dagelijks zo'n honderd bijdragen geleverd. Het is bovendien een van de weinige elektronische discussies waarbij nauwelijks tot niet op elkaar gescholden wordt maar daar leent het onderwerp zich wellicht minder voor. Bovendien speelt daarbij ongetwijfeld mee dat vrouwen de boventoon in deze discussie voeren en digitale haantjes in geen velden of wegen te bekennen zijn. Problemen worden aan elkaar voorgeschoteld en oplossingen aangedragen. En om de zoveel tijd regent het felicitaties als weer een deelnemer het ja-woord heeft gegeven. Er worden tips gegeven over de meest uiteenlopende details. Wie zich er in stort krijgt na verloop van tijd het idee op een eeuwig durende receptie te zijn beland. Getuigen zoeken er stof voor hun speeches en organisatoren willen weten wat voor bands ze kunnen inhuren. Op elk denkbaar terrein worden er adviezen gegeven om de dag zo onvergetelijk mogelijk te maken. Maar voor het zover is, is het leven vaak een hel.
 Zo is er Ana die een vader en een stiefvader heeft. Zelf wil ze dat de natuurlijke vader haar `weggeeft` omdat ze met hem een nauwe band onderhoudt en daarentegen met haar stiefvader niet goed kan opschieten. Moeder denkt daar echter anders over en gaat er van uit dat Ana zich naar het altaar laat leiden door haar huidige echtgenoot. Om het geheel nog gecompliceerder te maken is de relatie met haar moeder - die nooit echt goed was - aanzienlijk verbeterd sinds ze haar huwelijk aankondigde. `Ze wil altijd met me mee als ik naar een trouwjurk ga kijken. Dit is een droom die werkelijkheid wordt. Ik heb het altijd zo gewild.` Ze wil haar moeder niet kwetsen maar ook haar echte vader niet, alleen al vanwege het feit dat hij de bruiloft financiert. Lisa uit Santa Barbara - de stad in Californië, niet de soap-serie - meldt dat ze in exact hetzelfde parket heeft verkeerd. `Bij mij speelde mijn stiefvader een belangrijkere rol in mijn leven maar de blik van mijn biologische vader bezorgde me een steek in mijn hart toen ik hem mijn keuze vertelde. Hij was gekwetst maar had wel begrip.`
 Een andere deelnemer vindt dat de goede relatie tussen Ana en haar echte vader belangrijker is. `Het zou onrechtvaardig zijn als je hem het privilege ontneemt om je te begeleiden op de trouwdag,` aldus Karmela die al eerder heeft laten weten dat ze eveneens met een hartverscheurend probleem kampt. Haar huwelijksdag is reeds gepland maar nu hebben artsen vorige week vastgesteld dat haar vader als gevolg van kanker nog maar drie maanden te leven heeft. `Ik hou zielsveel van hem en de gedachte dat hij me niet naar het altaar zal leiden bezorgt me groot verdriet. Ik weet niet wat ik moet doen. Help me.` Ze krijgt een elektronische schouder aangeboden van Nadia die op 4 november in het huwelijk treedt. Bij haar aanstaande schoonmoeder is een hersentumor geconstateerd en er is voorspeld dat ze de huwelijksdag niet zal halen. Nadia houdt de moed er in door te speuren naar miraculeuze overlevingsgevallen.
 Eerder had Nadia zelf haar hart uitgestort in de newsgroup omdat het gedrag van de schoonmoeder steeds meer begon te lijken op dat van de stiefmoeder van Sneeuwwitje. Ze schopte bijvoorbeeld haar zoon het huis uit omdat die niet aan haar wensen ten aanzien van de trouwerij wilde voldoen. Maar dat probleem is inmiddels tot groot geluk van Nadia opgelost omdat de moeder berouw kreeg. `Ik weet dat ze het nu anders zou doen als ze de kans zou hebben.` Maar dat geldt waarschijnlijk vaker voor huwelijken.

Francisco van Jole

NB: Deze tekst bestaat uit ongecorrigeerde kopij en is eigendom van Francisco van Jole. Er is geen enkele garantie dat tekst en publikatiedatum overeenstemmen met de gedrukte versie. Gedrukte artikelen zijn op te vragen bij de documentatiedienst van de Volkskrant. Verdere verspreiding of gebruik niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

Home