Wie nooit Vrij Nederland leest weet niet wie Piet Grijs is en wie nimmer televisie kijkt zal Henny Huisman niet op straat herkennen. Net als de andere media heeft Internet zijn eigen beroemdheden: helden of verguisden. Ze zijn wereldberoemd of nationaal bekend geworden door hun on-line activiteiten. Een blik in de Galerij der Net-legendes.
 

 Kibo
 
  James Parry, alias Kibo, heeft volgens eigen zeggen de `zwarte band in nucleaire fysica`. Hij is stichter van de net-religie kibologie doch niettemin atheist: `Ik zal nooit een religie aanhangen die mij vergoddelijkt.` In 1988 richtte hij uit verveling de newsgroup alt.religion.kibology op. Op mysterieuze wijze dook hij vervolgens op in iedere newsgroup waar zijn naam werd genoemd wat leidde tot het netspelletje om Kibo aan te roepen. Kibo is opgenomen in de Hackers Dictionary als jargon. Naast een pseudoniem staat het ook voor Knowledge In, Bullshit Out, waarbij niet geheel duidelijk is of Kibo zelf de inspiratie voor dat acroniem vormde.
  Kibo is inmiddels groter geworden dan James Parry zelf. Op het net richten aanhangers Kibo-pagina`s in waar teksten en ideeen te vinden zijn die gerelateerd worden aan de kibologie. Er is kibo-kunst een en live Kibo-camera en op sommige plaatsen wordt zijn onnavolgbare signature, oftewel digitale handtekening, gekoesterd als collectors item.
  Geheel in de stijl van een religie is hij al een aantal malen dood verklaard door zijn aanhangers, onder meer toen hij zes maanden van het net verdween om bij te komen van zijn digitale verslaving. Niettemin is Kibo nog steeds een levende net.legend en verschijnen in de newsgroup alt.religion.kibology jaarlijks enige tienduizenden berichten, waaronder die van de meester zelve. Toch blijkt het onmogelijk te achterhalen waar kibologie nou eigenlijk om draait. Maar dat is waarschijnlijk juist de bedoeling.
 

 Kathy Jo `Dirty Whore` Kramer
 
  Ze wordt wel de Jack Kerouac van de information highway genoemd: Kathy Jo Kramer. In ruige dagboek-achtige flarden zet ze dagelijks een indrukwekkende hoeveelheid tekst op het net, gemiddeld zo`n honderd regels per dag. Kathy Jo, een roodharige forse dame die in het dagelijks leven columniste is voor een blad in Pittsburgh, plaatst haar teksten in twee newsgroups die grotendeels aan haar gewijd zijn: alt.fan.kathy-jo en alt.fan.dirty-whores. Whore betekent niet dat ze de hoer uithangt maar is een benaming voor iemand die leven gelijk stelt aan prostitutie.
  Haar bijdragen zijn niet altijd even helder, de gedachten kronkelen als spaghetti door de met slang doordrenkte zinnen. Ze laat hoofdletters en punten weg en tikt er in staccato op los: `you can laugh, say i suck, whatever, it doesn't change the fact that i am like a famous writer in pittsburgh. and it sucks so bad. i mean we try so hard doing things that feel right, try so hard to be honest.` Volgens sommigen gebruikt ze het net als psychotherapie. Ze scheldt en kankert op de wereld om haar heen, - `Jo can spot bullshit from 20 yards`, stelt een van haar fans - , maar ze kan zich ook teder tegen haar publiek aan vleien, doch immer is er afstand: ` This is writing and talking, closer than ever, we are seconds apart. But light years away.` Op een foto op het net draagt ze een T-shirt met de tekst: `If I don`t get respect I`ll settle for fear`.
  Kathy Jo is ongrijpbaar. Ze werd van de middelbare school geschopt, sloot zich aan bij een motorbende, werd bijstandsmoeder, zat een half jaar in de gevangenis omdat ze medicijnrecepten vervalste om aan drugs te komen en slaagde vervolgens cum laude aan de Carnegie Mellon University. Ze schrijft een column, won prijzen met haar gedichten en heeft een radioshow. Maar nergens is ze zo beroemd als op het net. Er zijn verscheidene homepages aan haar gewijd door devote fans die geen genoeg kunnen krijgen van haar niet aflatende digitale kanonnades. In de biografie die over haar op het net is gezet valt haar motivatie te lezen: `i can't even acknowledge how much i've suffered without feeling like a dick. no escape. i mean, i never got the chance to be a child when i was a child, so i want to do this now, unabashed, totally jo, a wretched little brat of an angel of a whore of a jo.`
 

 Canter & Siegel
 
  Canter & Siegel is de naam van het inmiddels beroemde en beruchte advocatenechtpaar dat in het voorjaar van 1994 Usenet overspoelde met een advertentie waarin ze hun diensten aanboden als specialist op het gebied van verblijfsvergunningen. Afgezien van het feit dat die advertentie een misleidende tekst bevatte, riep het duo de woede van gebruikers over zich af door de ongekende massaliteit van de verspreiding. Het bericht dook op in duizenden newsgroups dankzij software die het echtpaar speciaal voor dit doel had laten schrijven.
  Het duo was nauwelijks onder de indruk van de protesten en kondigde herhaling aan. Dat leidde tot een soort elektronische guerrilla. Hun telefoon- en faxaansluitingen raakten buiten werking door de niet aflatende protesten en geen Internet-provider wilden hen nog elektronisch onderdak verschaffen. Canter & Siegel bleven niettemin volhouden dat de campagne succesvol was geweest, een claim die door velen betwijfeld wordt. Daarop schreven ze het boek `How To Make a Fortune on the Information Superhighway` en sindsdien is er nauwelijks meer iets van ze vernomen.
 

 Joel - lemurs - Furr
 
  De 28-jarige Joel Furr raakte tijdens zijn studietijd verslaafd aan Usenet, de verzamelnaam voor newsgroups. Zijn populariteit is omstreden zo blijkt alleen al uit de titels van de drie newsgroups die naar hem vernoemd zijn: alt.fan.joel-furr, alt.bonehead.joel-furr, en alt.joel-furr.die.die.die. Furr is een soort Usenet-warrior, hij tikt er stevig op los tegen lieden die Usenet beschouwen als een vrijplaats om hun denkbeeldige gelijk te halen. Aanvankelijk beschouwde hij zich ook als een beschermer van Usenet en spendeerde dagelijks bijna een uur om de regels van het net uit te leggen aan de horden newbies. Tevergeefs natuurlijk. Hij modereert een aantal newsgroups waaronder comp.society.folklore.
  Het meest bekend is Furr echter als drijvende kracht achter de newsgroup alt.fan.lemurs, een sterk staaltje net-cultuur. Lemurs zijn maki`s, zoogdieren die alleen op Madagascar voorkomen en een schrikbarend hoge aaibaarheidsfactor hebben. In 1991 startte Furr met een vriend grappen te maken over lemurs, zonder overigens maar een idee te hebben wat het voor dieren waren. Tot ze ontdekten dat er op een paar uur rijden afstand een heus lemur-onderzoekscentrum bestond. Ze werden op slag verliefd op de beesten en startten een populariteitscampagne. In alt.fan.lemurs worden de dieren geportretteerd als superieure beesten met een geheel eigen - verzonnen - cultuur die de spil van de wereldgeschiedenis vormt.
  Furr is daarnaast bekend als ontwerper van T-shirts, zoals een met een leuze tegen de vermaledijde advocaten Canter & Siegel, die prompt dreigden met juridische actie maar later inbonden. Sinds hij een vaste verkering heeft, is hij overigens een opvallend minder aanwezig op het net.
 

 Truus de Wit
 
  Truus de Wit is sinds 1993 het Nederlandse Internet-mysterie. Ze werd bekend omdat ze in dat jaar in een interview met de Volkskrant haar fascinatie voor het net uiteen zette. Ze houdt zich voornamelijk op in nl.misc, de Nederlandstalige kletshoek van Usenet, maar zwerft daarnaast ook door andere Nederlandstalige newsgroups. Haar dagelijkse bijdragen, waarvan de inhoud varieert van stompzinnig tot geniaal, zijn nooit langer dan een of twee bitse zinnen en bezorgen menig gebruiker hartklachten. Daarnaast heeft ze echter een schare van vaste fans.
  `Het grappige is dat Truus niet als een echt persoon bestaat,` meldde schrijfster Karin Spaink tijdens een voordracht op Doors of Perception waarin ze het verschijnsel aan een analyse onderwierp. `Truus is een email account, iemands pseudoniem, een alias, een virtuele entiteit en daarom zo lichaamsloos als maar kan. Toch heeft ze een herkenbaar gezicht: haar teksten. En het interessante is dat anderen weliswaar haar stijl kunnen overnemen doch zijzelf niet kan veranderen. Ze ligt vast. Als haar stijl zou veranderen, zou onmiddellijk haar authenticiteit ter discussie staan.` Dat laatste is te wijten aan het feit dat onverlaten zich nog wel eens willen uitgeven voor Truus maar meestal ras door de iemand vallen.
  Steeds opnieuw willen mensen weten wie Truus is, hoe ze in werkelijkheid heet en of ze bestaat. Fanatici ondernemen digitale speurtochten om haar herkomst te achterhalen. Sommigen slagen daarin, ontdekken de waarheid en voegen zich vervolgens stilzwijgend bij de groep kenners: zij die de identiteit van Truus kennen maar nooit zullen prijsgeven.
 

 Ken McVay
 
  Ken McVay is een 55-jarige ex-marinier die in 1992 op het net stuitte op berichten waarin de holocaust ontkend werd. De indertijd werkloze Canadees/Amerikaan was hier zo door geschokt dat hij besloot de tegenaanval in te zetten. Hij verzamelde feitenmateriaal en weerlegde daarmee ieder bewering van de revisionisten. In de loop der tijd werd McVay een digitale nazi-jager, zonder overigens ooit te pleiten voor het censureren van de neo-nazi`s. Leugens bestrijd je met waarheid, niet met een spreekverbod, is het motto van McVay. Hij struint het net af op zoek naar neo-nazi`s die infiltreren in nietsvermoedende discussiegroepjes om daar haat te zaaien. McVay ontmaskert ze door de andere deelnemers te alten zien waar deze lieden werkelijk voor staan. In een uitdijend archief houdt hij alle uitspraken van extreem-rechts bij, het geheugen is imers het beste wapen tegen leugens.
  De gigantische hoeveelheid informatie die hij gedigitaliseerd heeft staat inmiddels bekend als het Nizkor-project, vernoemd naar het Hebreeuwse woord dat staat voor `wij zullen herinneren`. McVay wordt regelmatig met de dood bedreigd en bijna dagelijks worden er pogingen ondernomen om zijn toegang tot het net onmogelijk te maken. Tegelijkertijd krijgt zijn werk, dat inmiddels een project met meer dan tweehonderd vrijwilligers is, steeds meer erkenning. De Canadese overheid kende hem onlangs een hoge onderscheiding toe.
 

 Auk, Draak en Max
 
  Auk en Draak vormen het bekendste stel van het Nederlandse Internet. Ze leerden elkaar ooit kennen via IRC, het babbelbox-gedeelte van het net. Op een van de regelmatig georganiseerde IRC-parties liepen ze elkaar tegen het lijf, raakten geinteresseerd en maakten later een date via het net. Uit de romance kwam een kind voort: Max, de eerste Nederlandse net-baby. De naam werd bedacht door een mede-gebruiker.
  De geboorte van Max leidde tot een hoop publiciteit in de gewone media en dat veroorzaakte op zijn beurt weer een rel. In een uitgebreid artikel in Nieuwe Revu over Internet belandde een beschrijving en foto van Max tussen de verhalen porno op het net. Auk en Draak waren woest en haalden de babypagina van het net. Tegenwoordig is de digitale wieg omgeven door veiligheidsmaatregelen: bezoekers dienen eerst een digitale verklaring te ondertekenen dat ze niets van de pagina`s zullen overnemen.
 

 Doctress Neutopia
 
 Doctress Neutopia, alias Ms. Libby Hubbard, is de new age-priesters van het net. Ze is afkomstig uit een rijke familie maar verafschuwt haar afkomst en predikt vrede, eco-feminisme, communautisme, zonne-energie, het einde van de armoede en nog wat heilige zaken. Niettemin is ze wel zo aards dat op haar webpagina een foto prijkt waarop ze poseert met president Clinton. Ondanks haar ogenschijnlijke vredelievendheid is ze voortdurend in flame-wars verwikkeld. Haar ideologie staat bekend als lovolution, een samenvoeging van love en revolution, die overigens voor een deel gekenmerkt wordt door homofobie en vader-haat. Ze noemt zich doctress omdat doctor een beschermde academische titel is.
  Ze heeft een eigen newsgroup, alt.society.neutopia, die door een van haar vele vijanden is gecreeerd in de hoop haar weg te lokken uit de rest van het net. Tevergeefs natuurlijk want Doctress Neutopia heeft een niet aflatende bekeringsijver.
  Hardnekkige geruchten gaan dat Doctress Neutopia in werkelijkheid niet bestaat maar een samenwerkingsverband van een aantal studenten is, een gerucht dat overigens ook over Truus de Wit de ronde doet. Daarentegen zijn er ook getuigenverklaringen van mensen die zeggen haar in levende lijve ontmoet te hebben. Voor de echte net-celebrity is het overigens compleet irrelevant of hij of zij in werkelijkheid bestaat. Ze zijn er en laten van zich horen, het tijdperk van de virtual reality is reeds begonnen.
  

Francisco van Jole

NB: Deze tekst bestaat uit ongecorrigeerde kopij en is eigendom van Francisco van Jole. Er is geen enkele garantie dat tekst en publikatiedatum overeenstemmen met de gedrukte versie. Verdere verspreiding of gebruik niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.