Ik weet dat deze discussie wellicht eigenlijk op nlnet.media.krant gevoerd zou moeten worden maar daar is het de laatste maanden een beetje koud en tochtig dus doe ik het maar hier bij het open haardvuur van nlnet.misc.

 Of nou ja discussie, het is eigenlijk meer een hartekreet over het gedrag van mijn collega's. Waar ik zo langzamerhand helemaal doodziek van word is dat ik geen newsgroup meer kan openen of er staat wel weer een oproep van een journalist die op zoek is naar mensen met netverslaving, digitale weduwen, cybersexers of weet ik wat voor onzin. Wat mij daarbij opvalt is de luiheid, de ongevoeligheid voor het medium en het parasitisme. Lui omdat het lijkt alsof ze niet verder willen kijken dan hun neus lang is. Ze strompelen de eerste de beste newsgroup binnen en roepen mensen op zich per acuut (de deadline is morgen) bij hen te melden met hun ervaringen, visies en inzichten. Het lijkt alsof er nooit gekeken wordt of er over het gevraagde onderwerp niet reeds ergens een discussie gaande is. Bovendien is het een merkwaardige vorm van journalistiek. Het is alsof je een partijcongres binnenstapt, het podium beklimt en roept: `Willen de mensen die een mening hebben over dit-of-dat zich straks bij mij in de lobby melden. Dan ik een verslag schrijven over het congres.' Enig eigen speurwek naar interessante bronnen lijkt er niet meer aan te pas te komen.
 Zelf werd ik ooit door Avenue benaderd met de vraag of ik niet `even een oproep wilde plaatsen op het net aangaande de consumentenmaatschappij'. Ik heb toen geantwoord dat ik dat alleen maar wilde doen als zij een vraag konden verzinnen waarvan de daarop volgende discussie een waardevolle of aangename bijdrage zou vormen voor het net zelf. Na lang denken kwam daar de - naar mijn mening zinvolle - vraag naar overbodige aanschaffen uit voort waarover we het hier afgelopen zomer op een aardige manier hebben gehad.
 Voorwaarde daarvoor is wel dat zo'n discussie dan ook op het net gevoerd wordt. De collega's houden daar echter niet zo van. Veronderstel dat ze misschien wel een hele week of nog langer nlnet.misc, misc.consumers, alt.sex of een andere groep zouden moeten volgen. Dat is toch wel *erg* arbeidsintensief. Dus moeten alle reacties per e-mail naar muskiet@morgen.vis gestuurd worden. En vrijwel nooit zie je het resultaat terug op het net. Laat staan dat er over gediscussieerd wordt. Voor mij is het bijna een principiële zaak dat je aan het net teruggeeft wat je er vanaf haalt. Het net draait immers op dienst en wederdienst. Dat is ook een van de redenen waarom ik een groot deel van mijn verhalen op het net zet. De andere twee zijn pr en het ontvangen van commentaar van deskundige, kritische lezers. Dat het logisch gevolg daarvan is dat er ook paar snuiters kunnen gaan lopen zeiken over futiliteiten neem ik daarbij voor lief. Evenals het verschijnsel fvjole-bashers.

 Ik heb geen zin om mezelf als het goede voorbeeld te stellen maar het zou geen kwaad kunnen als er binnen de journalistiek eens flink wordt nagedacht over het nieuwe medium. Niet alleen over hoe je je als journalist dient te gedragen maar ook over de journalistieke mogelijkheden. Het net biedt een schat aan (menselijke) bronnen. Daar moet je geen roofbouw op plegen.

Zo, dat lucht op.

Francisco van Jole

NB: Deze tekst bestaat uit ongecorrigeerde kopij en is eigendom van Francisco van Jole. Verdere verspreiding of gebruik niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.