A-VSD staat voor Atrium Ventrikel Septum
Defect. In het Nederlands te vertalen naar:
boezem kamer tussenschot defect. Wat feitelijk
inhoud dat de wand tussen de boezems en kamers
niet volledig aanwezig is
Bij Joost ontdekte de doktoren een dag of
4 na zijn geboorte een klein ruisje bij het
hart. Een hartecho moest eraan te pas komen
om te constateren dat er inderdaad een gat
tussen de kamers zat (VSD)
. Dit betekent dat zuurstofrijk en zuurstofarm
bloed door elkaar heen stromen. Omdat er
een grotere druk in de linkerkant van het
hart heerst wordt er zuurstofrijk bloed naar
de rechterkant geperst. Dit bloed gaat dan
wederom een keer door de longen. Dit was
op de echo bij Joost goed te zien.
Met een beetje mazzel is het mogelijk dat
het vanzelf dicht zou groeien. Na verschillende
controles in het WKZ te Utrecht moesten we
helaas constateren dat er geen verbetering
had opgetreden. Met de conditie van Joost
ging het eigenlijk alleen maar achteruit.
Het leek erop dat hij steeds moeier werd
van alles. 5 minuten aan de fles en onze
jongen was weer in dromenland. Zijn ademhaling
leek sneller te gaan dan zijn eigen hartslag.
Op 19 september 2001 is er door de arts besloten
dat Joost zo spoedig mogelijk geopereerd
moest worden. De druk van het bloed op de
longen was zo hoog dat het zou kunnen resulteren
in blijvend letsel aan de longen. Na een
bezoek aan de chirurg werd een datum geprikt.
Op 8 oktober zou hij onder het mes kunnen.
Deze datum werd op het laatste moment verplaatst
naar vrijdag 12 oktober vanwege personeelstekort
op de OK!
Na wat opstart problemen werd Joost die dag
vakkundig
door zijn moeder bij de operatiekamer afgeleverd
Jammer dat onze stoere zoon een roze operatiejasje aankreeg………
Na een kleine 4 uur werden we opgepiept door
het ziekenhuis. Joost werd toen net de IC
(Pelikaan) binnengereden. Er was een klein stukje kunststof over het
gaatje tussen de kamers gemaakt.
We kregen van de chirurg (Dodge Katami) te
horen dat alles goed gegaan was tijdens de
operatie. Ze hadden alleen tijdens de operatie
nog ontdekt dat er een klein gaatje tussen
de boezems zat. Ook dit gaatje had hij vakkundig
gedicht, maar waardoor wel onze oorspronkelijke
VSD operatie een A-
Even schrikken was het wel toen we hem zo
zagen liggen met al die toeters en bellen.
Maar hij ging na de eerste dag hard vooruit en mocht zelfs zondag al van de IC af en werd naar de “gewone” verpleegafdeling (Leeuw) gebracht.
Toen ging het allemaal zo snel dat we Joost
op woensdag 17 oktober alweer mee naar huis
mochten nemen. Dat was eigenlijk best wel
een beetje eng, maar volgens de verpleegsters
hoefden we ons geen zorgen te maken.
Wat Joost betreft kunnen we gaan….
Langs deze weg nogmaals hartelijk dank aan alle mensen die voor onze zoon gezorgd hebben. Ook bedanken we iedereen die op welke manier dan ook ons gesteund hebben in dit bijzondere spannende weekje in Utrecht. Joost heeft inmiddels al verschillende plakboeken vol met kaarten.....................
Ook het Ronald McDonald huis zijn we heel
dankbaar voor het gebruik van de faciliteiten aldaar. Dankzij hen is Pauline de hele week
lekker bij Joost gebleven.
 |
 Home |
