Wijnproeverij februari 1998
Wijn: Val di vieso
Herkomst: Chili
Jaar: 1995
Druif: Merlot
12 maanden op Frans eiken gelagerd.
Peter:
Eerste indruk: Geur zeer fruitig, vooral bosvruchten(bosbessen), kleur donkerrood, paarsig, hangt zeer sterk aan, en zeer langdurig.
Eerste smaakindruk: Fruitig, vrij zoet, met een volle fruitige middensmaak. Nasmaak is kort, en verdwijnt vrij snel. Een duidelijk vrij jonge, maar zeer smakelijke, makkelijk drinkbare rode wijn. Niet bij wild, maar verder goed bij (jonge) kaas, rood vlees, varkensvlees en later op de avond bij een niet te sterk smakende snack.
Edwin:
Bosvruchten, met name bosbessen, op de achtergrond frambozen en bramen. Donkerrood, zonder droesem, zonder belletjes zoals je dat bij Italiaanse wijnen wel eens tegenkomt. Op de fles staat dat de wijn nog twee of zelfs drie jaar kan ouderen, maar het lijkt me dat de smaak zich niet veel verder zal ontwikkelen. Dit vocht zal zeer wel te combineren zijn met een rood stukje rundvlees, doch het ribbelchipje dat ik hierbij inneem, laat zich hier ook goed mixen met deze fijne Chileense vloeistof.
Marc:
Zoals eerder verteld, ik ruik niet zo goed waaruit een geur is opgebouwd,
maar ik denk dat de geur mij doet denken aan een schaaltje verse
aardbeien met veel suiker erover. Het etiket vermeldt een jaar rijping
op eiken vat, maar vanille bespeur ik niet. De smaak is vol en
zoet, zoals van frambozen, maar de afdronk en ook wel het middensegment
neigt naar dunnigheid, waterigheid, zoals ook de Cinsault-Shiraz
uit Zuid-Afrika vaak vertoont. Het alcoholpercentage van 12,5% is
toevallig ook dentiek daaraan. De wijn met zijn mooie halfdoorzichtige
paarsrode kleur vormt mooie tannine-boogjes en volgens het etiket zou
de wijn best nog 5 a 7 jaar oplegging aankunnen, maar ik betwijfel of
de smaak van de wijn daar veel bij zou winnen. De geur zou echter nog
wat weelderiger worden. Lekkere wijn om zo te drinken.
Ton:
Helaas slecht bij neus en daardoor ook smaak vanwege grote verkoudheid.
Gevoegd bij aanhoudende kiespijn niet echt geslaagd dus. Maar bij deze toch een poging. De Chileense wijn vind ik een heerlijke fruitige smaak hebben. De smaak verandert niet naarnate je langer drinkt. Zoet, ongecompliceerd, niet al te interessant eerlijk gezegd.
De Spaanse wijn in het begin waterig, likken aan lippen levert ziltige smaak op. Later begint een zoete smaak op te komen. Merkwaardig genoeg direct daarna gaat een aangenaam, fris zure smaak opkomen en dat blijft ook zo. Heerlijke wijn en veel interessanter dan die eerste.
Emmie:
Lekker.
Terug