Barcelona
deel 2


Zaterdag 19 april 1997

Vandaag gaan we naar de wijk Horta. Daar ligt het Monasterio de Pedralbes. Dit klooster werd gesticht in 1326 voor de zusters van de orde van Santa Clara. Vooral de kloostergang is erg mooi. In de kerk ernaast is juist een kerk dienst aan de gang. Zo te zien een 1e communie. Niet FCBver van het klooster ligt een heiligdom van een geheel andere orde: het Camp Nou. Dit is het stadion van de Club de Futbol Barcelona. Het gigantische stadion kan meer dan 100.000 toeschouwers bergen. In het stadion is ook een museum waar de geschiedenis van de club met alle hoogtepunten wordt getoond. Ook de Nederlandse bijdrage aan al dit moois (Cruijff, Neeskens, Koeman) wordt niet vergeten. Op het terrein is uiteraard ook een winkel waar alles dat ook maar iets met de club of haar spelers (vooral Ronaldo) te maken heeft grif van de hand gaat. Morgen speelt La Barça tegen Bilbao en we kunnen  nog kaartjes kopen. Niet goedkoop en op de allerbovenste ring.

's avonds eten we in een ander gay restaurant, maar hebben we wat minder geluk. Het eten is niet eens matig te noemen. Daarna storten we ons in de scene. We starten met Punto BCN, waar het gigantisch druk is (kom niet voor 12 uur 'savonds!!), waarna we de nacht voortzetten in Arena, de gay dance club van Barcelona.

Zondag 20 april 1997

Het is een regenachtige dag en na een lekkere koffie bij Café Opera gaan we op zoek naar een binnen activiteit. Die vinden we bij de Fundació Joán Miró. Dit museum ligt op de Montjuic, Fundació Joan Miródie we met de bergbaan bereiken. De tentoonstelling heeft een aardige collectie van de kunstenaar in huis. Miró is een van de bekendste Catalaanse kunstenaars (1893-1983). De schilderijen, tapijten en beelden zijn door de kunstenaar zelf geschonken. Belangrijkste bezit zijn de Barcelona serie een reeks van 50 zwart/wit litho's direct na de burgeroorlog gemaakt.

In de vroege avond gaan we naar het stadion Camp Nou voor het competitieduel tussen Barcelona en Bilbao. We zitten zo'n beetje in de nok van het stadion en kunnen de spelers nog maar met enige moeite van elkaar onderscheiden. De wedstrijd is matig en de witte zakdoekjes komen geregeld uit de broekzakken van de trouwe aanhang. Maar de club hervindt zich en wint met 2 - 0 met beide doelpunten van Ronaldo.

Maandag 21 april 1997

Vandaag pakken we de Gaudí draad weer op. We gaan op weg naar de wijk Gracia. Daar Parc Güellbekijken we eerst het Casa Vicens, het eerste grote woonhuis van Gaudí's hand. Het is duidelijk geïnspireerd op de Mudejarstijl (moors/spaans), met een vleugje Art Nouveau. Daarna wandelen we naar het Parque Güell. Dit park was een sociaal gebaar van de industrieel Güell, maecenas van Gaudí, naar de sociaal zwakkeren. Het park werd aangelegd in een wijk met vooral, wat we nu sociale woningbouw zouden noemen. Het park heeft alle kenmerken vanDe bank in het Parc Güell Gaudí's werk. Niets is recht, veel kleurgebruik en fantasie rijke vormen, tot in de gecoiffeerde bomen en struiken toe. Het heeft iets weg van een pretpark, zonder kermisattracties. Het uitzicht vanaf de lange bank over de stad is prachtig. De bank zelf is gedocereerd met gemetselde stukjes gebroken keramiek.

De middag gebruiken we voor een kort bezoek aan Sitges, een uur met de trein in zuidelijke richting. Deze badplaats met een duidelijk gay-inslag is overdag, en in deze tijd van het jaar nog niet echt wakker. Een beetje verveeld wandelen we langs het rustige strand. Het is wel zonnig maar echt strandweer nog niet helemaal. Aan het  eind van de middag keren we terug naar Barcelona.

's avonds eten we heerlijk bij Café de l'Academia in de Barri Gotíc en drinken we nog wat een sfeervol grand cafe Schilling (gemengd trendy publiek, tamelijk gay) aan de Carrer de Ferran.

 

Dinsdag 22 april 1997

Onze laatste dag in Barcelona doen we rustig aan. We winkelen wat in de grote warenhuizen zoals Cortes Ingles en  Casa Vinçon. Met name het laatste heeft veel op het terrein van trendy Fashion caféhuishoudelijk spulletjes. We struinen de modieuze Passeig de Gracia af en strijken neer op het terras van het fashion Café. De bediening doet de naam van het café eer aan. Het uitzicht is subliem op de winkelende voorbijgangers en het Casa Battló van Gaudi aan de overzijde. Very Barcelona. Dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Onze vlucht verloopt prima en rond zes uur zijn we op Schiphol.

 

 

Andere Reisverslagen
terug