 Honkbal Hall of Famer Gé Hoogenbos overleden
English
IN MEMORIAM 
...Gé Hoogenbos...
(1925 - 2011)
|
 HEEMSTEDE -
Honkbal-coryfee, oud-international en Hall of Famer Gé Hoogenbos is op woensdag 11 mei overleden, een maand nadat hij op 12 april 86 jaar was geworden.
De laatste jaren was de gezondheid van de heer Hoogenbos achteruit gegaan.
Gé Hoogenbos is de tweede Nederlandse pionieer waarvan we in vier dagen tijd afscheid moeten nemen, want softbal-pionier Riet Vermaat overleed op zaterdag op 83-jarige leeftijd.
De afscheids- en crematieplechtigheid voor Gerardus Adrianus Hoogenbos vond in besloten kring plaats op maandag 16 mei in Driehuis.
Gé Hoogenbos heeft een lange geschiedenis in het Nederlandse honkbal, niet alleen als speler en coach, maar ook als organisator, journalist en bestuurder.
Hij was altijd met de honkbalsport bezig en kwam zeer regelmatig met nieuwe ideeën.
Over zichzelf zei hij ooit dat hij nieuwsgierig, leergierig en inventief was.
Het begon allemaal in 1935 toen Gé Hoogenbos een balletje in de lucht stond te gooien.
Henk Vrught, speler van HC Haarlem en latere honkbal-international, zag dat en vroeg Gé of hij zin om te honkballen.
Gé ging naar huis, besprak het met zijn ouders, hij had al regelmatig honkbalwedstrijden met zijn vader bezocht, en werd het eerste jeugdlid van de Nederlandse Honkbal Bond.
Destijds was er nog geen jeugdcompetities, maar organiseerde Haarlem wel straathonkbalcompetities en daar nam Hoogenbos aan deel.
Op een bepaald moment werd hij gevraagd in te vallen in het tweede seniorenteam van Haarlem en dat was het begin van een succesvolle loopbaan.
Hij werd een vaste speler van het tweede en derde team en speelde samen met spelers als Henk Keulemans.
In een interview met de webmaster van Grand Slam * Stats & News in 1995 zei Hoogenbos: ,,Henk en ik waren best eigenwijs en toen we een jaar of 14-15 waren vonden we dat we in het eerste team van Haarlem thuishoorden.''
Maar uiteindelijk gaf SC Haarlem geen gehoor aan het talentvolle duo, waarna uiteindelijk een aantal spelers de club verlieten.
Hoogenbos ging spelen voor HHC.
Met HHC en later EHS speelde de linkshandige slagman als eerste honkman/outfielder in totaal 15 jaar uit in de hoogste afdeling en werd in 1953 met een slaggemiddelde van .396 beste slagman.
Hoogenbos kwam ook uit voor het Nederlands Honkbal Team, met wie hij het Europees Kampioenschap won en deelnam aan de Global World Series in Milwaukee (USA).
In totaal kwam Hoogenbos uit in 18 officiële interlandwedstrijden voor Oranje.
Al sinds het begin was Hoogenbos geïnteresseerd in het honkbalspel en vooral in de ontwikkelingen in Amerika.
Maar hij begon ook zijn eigen ideeën te ontwikkelen.
In 1953 begon Hoogenbos te schrijven over honkbal in De Telegraaf en schreef daarin regelmatig over zijn eigen ideeën.
Hoogenbos schreef 29 jaar lang over honkbal in de grootste krant van Nederland (1953-1981).
In één van zijn artikelen schreef Hoogenbos ooit dat Nederlandse honkballers veel zouden kunnen leren van Amerikaanse coaches.
Een paar jaar later werd Ron Fraser de eerste Amerikaanse bondscoach die het Nederlands Honkbal Team leidde.
...Gé Hoogenbos voor zijn foto in de Eregalerij...
(© Foto: Archief Poppe de Boer / United Photos De Boer) |
Na gestopt te zijn als speler maakte Hoogenbos zich zorgen over het Europees Kampioenschap van 1960, waaraan maar vier landen deelnamen.
Hoogenbos richtte zich tot bondsbestuurder Jan Hartog en stelde voor om zelf een 'leuk' toernooi te organiseren in Haarlem.
Hartog nam contact op met Amerikaanse authoriteiten en Hoogenbos ging in gesprek met de Gemeente Haarlem.
Hoogenbos werd uitgenodigd voor een gesprek met gemeentebestuurders Huijers en Geluk en die waren onmiddellijk enthousiast, maar de begroting werd een knelpunt.
De Bond had een begroting van 28.000 gulden gemaakt voor het toernooi.
Haarlem zou garant staan voor 25.000 en dat betekende dat de Bond zelf 3000 gulden moest ophoesten.
Dat was niet alleen een enorm bedrag voor de Bond, maar ook een groot risico om dit geld uit te geven.
De inventieve Hoogenbos ging weer in gesprek met Haarlem en stelde voor dat niet de Bond het evenement zou organiseren, maar de Gemeente Haarlem.
Iedereen ging akkoord en de Haarlemse Honkbal Week was geboren.
In 1961 werd het eerste 'Internationale Honkbal Toernooi' gehouden op het complex van Kinheim.
Deze historische locatie kwam een paar jaar geleden onder de sloophamer.
Kort na het eerste toernooi ging Haarlem zelfs akkoord met de bouw van een nieuw honkbalstadion (het eerste in Europa).
Twee jaar later verhuisde het toernooi naar het nieuwe Pim Mulier Stadion en dat is tegenwoordig nog altijd de locatie van het evenement.
Vorig jaar werd de 25ste editie van dit zeer succesvolle tweejaarlijkse internationale evenement gehouden.
Begin jaren zestig kende de stad Haarlem zeven top-honkbalverenigingen en Hoogenbos stelde voor om twee topteams samen te stellen.
Eén zou er uitkomen in de hoogste afdeling, de andere als een soort opleidingsteam in een lagere klasse.
Uiteindelijk gingen EDO en EHS met elkaar in gesprek, fuseerden en werden Haarlem Nicols, dat één van de meest succesvolle Nederlandse honkbalploegen in de geschiedenis werd.
Hoogenbos was Hoofd Coach van Nicols tot en met 1996, het jaar waarin de de ploeg de eerste Nederlandse club werd die de Europa Cup won.
Hierna verliet Hoogenbos het honkbal en werd de Hoofd Coach van het Nederlands Dames Softbal Team, die hij leidde in 1967 en 1968.
Naast al deze activiteiten schreef Hoogenbos ook een aantal boeken over honkbal, waaronder één over de Haarlemse Honkbal Week.
In het begin van de jaren tachtig was Hoogenbos ook één van de initiatiefnemers om te komen tot een Nederlands Honkbal en Softbal Museum en Eregalerij en dat werd inderdaad gerealiseerd.
Hoogenbos werd voorzitter van het museumbestuur en werd in juli 1988 zelf gekozen in de Nederlandse Hall of Fame.
Hij was ook Lid van Verdienste van de KNBSB.
(11 mei)
| 
