Onze kater Pimmie heeft sinds kort een high tech kattenluik. Daardoor kan alleen hij naar binnen en niet de buurtkatten. Zo vernieuwend is dat niet, zullen veel kattenliefhebbers denken, want dat bestaat al jaren. Maar Pimmie hoeft geen riempje om met een magneetje of zoiets om binnen te komen. Dat is prettig, want Pimmie houdt niet van riempjes. Het luik reageert op de identificatiechip in zijn nek.

De meeste katten hebben tegenwoordig zo'n chip, dus waarom zou je dat niet gebruiken om het luik te ontgrendelen, dacht ik in 2002. Het hele internet afgezocht naar zo'n kattenluik, maar niets gevonden. Wel een paar Amerikaanse sites gevonden, die hele vernuftige luiken hadden ontwikkeld. Bijvoorbeeld een systeem met camera om vast te stellen of Poekie met een prooi binnenkwam, want dan bleef het luik dicht. Of een schuifdeur als luik, zodat de wasberen het luik niet van buiten konden openmaken. Maar geen chipherkenning. Daarna nog gezocht naar elektronica om zelf iets te bouwen, maar dat is niet mijn sterkste kant. Dus dat hield snel op.

Het kattenluikproject lag daarna een paar jaar stil. Tot we afgelopen zomer het gehannes met het gewone kattenluik zat waren. Kattenluik open, dicht of eenzijdig dicht, zodat Pimmie naar buiten kon, maar niemand er meer in. En wij maar portier spelen voor de kat. Of Pimmie die regelmatig een dag buiten bleef voor een dicht luik, omdat wij er niet waren. Toch wilden we de buurtkatten niet meer in huis hebben. We hebben wat eten verstrekt aan die beesten. En een krolse kat in je huis is ook geen lolletje. In september ging ik weer op internet op zoek naar een kattenluik met id-chip herkenning. Tot onze grote verbazing bestaat deze sinds begin dit jaar. Na enig aarzelen hebben we die maar besteld. Want zou het luik ook Pimmie zijn chip herkennen?

Ja, de chip van Pimmie werkt ook. Het luik even provisorisch in elkaar gezet, Pimmie onder de luifel door (daar moest Sandra even bij helpen) en het luik was geprogrammeerd. Een tweede keer er onderdoor (weer met hulp) en de eerste positieve test zat erop. Inbouwen was snel gebeurd. Een gat zagen in een harthouten deur vergt enig doorzettingsvermogen, maar dan is het meeste werk wel gebeurd. Nu kan Pimmie (willen is nog iets anders) in en uit en geen andere kat kan erin. Over Pimmie's gewenningsproces schrijf ik later nog een keer.

Meer over het kattenluik dat reageert op de identificatiechip: PetPorte.nl

Zie pagina voor reacties pagina Kattenluik reacties