Bas' Blog oud
kattenluikervaring
pimmie-kijkt-omhoog
De techniek en het gebruiksgemak van een elektronisch bediend kattenluik is heel leuk voor de mensen. Maar de gebruiker, mijnheer Pimmie, denkt daar heel anders over. Hij houdt niet van verandering en van een luik dat geluiden maakt al helemaal niet.

Het nieuwe luik vond hij dus niks. Toch ontdekte hij na een paar dagen snuffelen en proberen dat het luik beter zicht geeft, groter is, soepeler opengaat en vooral altijd openstaat. Pimmie kon eindelijk in volle vaart van achteruit de tuin naar de achterdeur rennen en dan in een keer door het luik naar binnen stormen. Dan kwam hij ergens bij de voordeur tot stilstand. Heerlijk vond hij dat.

Na twee weken werd het tijd om Pimmie aan het slot te laten wennen. Het lukte ons niet om hem dat uit te leggen, zodat het de eerste keer niet zo soepel liep. Hij stormde weer op het luik af. We waren te laat om hem te waarschuwen. Hij botste vol op het luik. Tom & Jerry taferelen. Met die snelheid ging het luik niet snel genoeg open. Toen hij beduusd voor het luik zat was dat inmiddels wel opengegaan. Wij hebben heel hard geroepen en toen kwam hij langzaam door het luik gelopen. Eerste poging niet mooi, maar wel geslaagd. De 2 weken daarna is hij wel in en uit geweest, maar schrok iedere keer van het geluid van het openspringende slot en het dichtvallen van het luik. Als hij het slot hoorde openspringen stopte hij en bleef voor het luik staan. Als hij te lang wacht gaat het slot weer dicht. Met enige overtuigingskracht van ons kwam hij dan toch binnen.

Nu gaat het wel goed (na ruim een maand). Eergisteren is hij nog heel snel door het luik gerend, toen hij moest vluchten voor het vuurwerk. Hij ging mee wandelen en op 30 meter van ons huis hoorde hij heel dichtbij vuurwerk. Hij sprintte naar huis, om het huis heen, over de schutting, door de tuin en door het luik. Wij renden hem achterna om te weten waar hij naartoe vluchtte. Toen wij net bij de voordeur waren, stond hij al binnen bij de voordeur. En vijf tellen later lag hij onder ons bed. Blijkbaar heeft hij inmiddels ook door dat hij met (een bepaalde) redelijke snelheid toch door het luik kan.

Met al het vuurwerk, de afgelopen week, was het ook niet makkelijk voor Pimmie om te wennen. Hij moest vaak binnenblijven of wilde zelf niet naar buiten. Maar vanaf vandaag kan hij helemaal zelf bepalen wanneer hij in en uit gaat. En zijn vrienden kunnen niet meer mee-eten.

Zie pagina voor reacties pagina Kattenluik reacties
Over mij