|
Amsterdam 18 juli 2005 Persbericht Cliëntenraad Amsterdam maakt zich meer zorgen over de privacy van directeur Masthoff dan over de privacy van haar eigen achterban. Sinds de invoering van de nieuwe Wet Werk en Bijstand en het Klant in Beeld-beleid van de gemeente Amsterdam worden uitkeringsgerechtigden en mensen die -vaak noodgedwongen- een beroep doen op de bijstand geconfronteerd met een zeer vergaande controle. Iedere uitkeringgerechtigde wordt gezien als een mogelijke fraudeur en behandeld als een verdachte. Echter zonder de rechtswaarborgen die iedere andere verdachte in onze democratische rechtsstaat heeft. Onder het mom van de inlichtingenplicht en volstrekt niet onderbouwde fraudecijfers worden uitkeringsgerechtigden gedwongen hun grondrechten ‘vrijwillig’ af te staan op straffe van het niet krijgen of verliezen van hun recht op bijstand. Huiszoekingen bij duizenden Amsterdammers die door de ‘vrijwillige’ toestemming van de cliënt kunnen worden gehouden, zonder een huiszoekingsbevel, zonder een door een rechter afgegeven last tot binnentreden, uitgevoerd door ambtenaren zonder opsporingbevoegdheid en zonder zwijgrecht van de betrokkene. Bij veel uitkeringsgerechtigden en belangenorganisaties is grote onrust ontstaan over de onaangekondigde huisbezoeken (lees huiszoekingen) door de Sociale Dienst Amsterdam. Verschillende belangenorganisaties hebben zich uitgesproken tegen het huidige repressieve beleid. Dat zou je ook mogen verwachten van de Cliëntenraad Amsterdam. In een brief dd 16 juni 2005 (zie bijlage 1) verzocht de projectgroep Controleurs in Beeld aan de Cliëntenraad Amsterdam en haar afzonderlijke leden zich in een helder standpunt uit te spreken tegen de huisbezoeken van de Sociale Dienst Amsterdam en dit standpunt als steun in de rug van vele uitkeringsgerechtigden aan zowel de politiek als de media kenbaar te maken. In een brief van 12 juli 2005 (zie bijlage 2) kregen wij antwoord van de cliëntenraad. Verbaasd en enigszins geschokt over dit antwoord hebben wij besloten deze briefwisseling dan maar openbaar te maken. In haar antwoord schrijft de Cliëntenraad Amsterdam dat ze het beleid rond de huisbezoeken in diverse Overlegvergaderingen met de Directie van de Sociale Dienst heeft besproken en de huisbezoeken met Argusogen volgt. Punt, dat is het. De cliëntenraad volgt het beleid met Argusogen. Dat is wat je van een cliëntenraad minimaal mag verwachten, maar dat het volgen zo letterlijk wordt genomen heeft ons geschokt. Geen standpunt over de huisbezoeken, geen afwijzing van de schending van de privacy van de duizenden mensen die zij zegt te vertegenwoordigen, geen rem op het huidige beleid van de gemeente Amsterdam. Geen steuntje in de rug voor de mensen die zich in hun eigen huis geïntimideerd en overvallen voelen door een al te regulerende en controlerende overheid. Des te schokkender is het dat de cliëntenraad in dezelfde brief –ongevraagd- wel haar bezorgdheid uitspreekt over het schenden van de privacy van de directeur van de Sociale Dienst Dhr. Masthoff en enkele gemeenteraadsleden door de projectgroep Controleurs in Beeld. (zie http://www.stophuisbezoeken.nl ) en zij beklaagt zich erover dat wij onze brief van 16 juni 2005 tevens persoonlijk hebben gericht aan de individuele leden van de cliëntenraad. Of we ons voortaan netjes willen richten tot het secretariaat. Onze vraag is of het wel zin heeft om ons te richten tot een cliëntenraad die de belangen van de gemeente en de (directie) van de Sociale Dienst beter behartigt dan de belangen van uitkeringsgerechtigden. Met vriendelijke groet, Projectgroep Controleurs in Beeld Email: info@stophuisbezoeken.nl Bijlage: Brief Controleurs in Beeld dd 16 juni 2005 Brief Cliëntenraad dd 12 juli 2005
|