Atletiek Schaatsen Racefietsen Mountainbiken Skeeleren Langlaufen Triathlon Wandelen

Start Omhoog Volgende


Vasaloppet.gif (2355 bytes)                    

De Vasaloppet in Zweden (Maart 2001 weer als het allemaal meezit)

Route in Zweden hoe je naar Mora moet rijden. Vanuit Volendam in Nederland was het precies tien uur rijden tot Frederikshaven (Den). Daar 's middags van vier tot vijf de boot naar Zweden genomen. Vervolgens tot 's avonds tien uur doorgereden tot Mariestad (Op het kaartje precies tussen stop 2 en 3) waar we in een motel sliepen. De volgende dag toch nog ruim een uur of zes nodig gehad voor we in Mora arriveerden. Op de terugweg in Zweden aan een stuk teruggereden tot we 's avonds in Frederikshaven konden slapen.

 

De start van de Race. Met deelnemers tot zover als het oog reikt.

Als je goed kijkt kun je mij helemaal achterin nog net zien. Doordat wij met een busje zonder winterbanden over een ijzige weg naar de start reden deden wij er bijna twee en een half uur over om de 90 kilometer af te leggen. Ik denk dat we onderweg op een levensgevaarlijke manier door ongeveer 2000 auto's zijn ingehaald. Het had veel verstandiger geweest om met de bussen te rijden van de organisatie. Deze reden ongeveer 2 keer zo snel als ons. Zodat wij dan niet helemaal achterin hadden hoeven starten. We kwamen pas 10 minuten voor de start aan. We werden met ons busje op een parkeerterrein gedirigeerd waar onze chauffeur met hulp van enkele omstanders weer met moeite vanaf kwam. 

Na de start gleden we in rustig tempo tot de eerste berg. Hier moest ongeveer een uur !!! gewacht worden alvorens wij naar boven kwamen. Het was een soort van Coentunnel maar dan voor langlaufers. Vervolgens langzaam naar boven wandelen op deze berg. In vak tien leek dit bij niemand meer op langlaufen omdat er alleen maar losse sneeuw lag van ongeveer 10 cm diep. Bij de meeste deelnemers was boven aan de berg de meeste wax ondertussen ook wel onder hun ski's verdwenen. 

Na deze berg had je wel redelijk de ruimte. In een lang lint ging het door de bossen. Eerst in acht sporen, of wat er als je helemaal achterin start nog van over is. Later werd dit teruggebracht naar vier sporen. 


                                     

Vanaf het punt dat je boven bent moet je zorgen dat je zo snel mogelijk de eerste post bereikt als het zoals in ons geval nogal slecht langlaufweer is. Zelfs de toppers deden er ruim een uur langer over als het voorgaande jaar. Procentueel hield dit in dat er 15 % langzamer geskied werd. Voor elk dorp geld net als bij onze elfstedentocht dat er een tijd staat waarop je binnen moet zijn. En er gaat vervolgens een touw over het parcours zodat je niet verder kan. Bij met name het vierde punt is de tijd zo krap genomen dat er ruim "DUIZEND" deelnemers uit de strijd zijn genomen en met bussen naar de finish gebracht. Voor mij was het geen probleem, maar mijn drie medelanglaufers konden dit punt met nog slechts enkele minuten voor sluitingstijd voorblijven !! Dit ondanks dat zij niet slecht skiede maar door het fijt dat er zeer lang bij de start moet worden gewacht. De Zweden doen er dan ook alles aan om een startvak naar  voren te komen. Hiervoor zijn strenge regels.  

M'n Fisher ski's hebben nog 't meest te lijden van mijn techniek. Ik heb vlak voordat wij vertrokken naar Zweden nog een extra paar gekocht. Naast de voor Nederlandse begrippen gewone langlaufski's met ribbels aan de onderkant. (De medewerker van de organisatie die onze ski's wedstrijd klaar moest maken keek ons aan met een gezicht van 'Dat ze nog bestaan'. Het eerste wat hij bij mijn medereisgenoten deed was ze vlak schuren voordat hij ze van wax voorzag.) Zelf skiede ik op het wedstrijdmodel van Fisher: de RCS Plus. 

Dat ik aan kwam was het al donker. Wel een mooi gezicht om de laatste kilometers langs een met fakkels verlicht parcours te langlaufen.

Mijn eindtijd in Maart 1999: 10 uur 16 minuten 16 seconde ( plaats 8465). Dit betekende dat ik het volgende jaar al een paar startvakken naar voren mag.

Langlaufvereniging Mora voor de perfecte begeleiding van de race.
Site van de plaats waar ik het meest train, nl. Winterberg