Annihilatie van elektron en positron

Als een elektron en een positron (anti-elektron) met elkaar botsen is annihilatie het gevolg, en als ze eerst versneld waren tot hoge energie kunnen ze charm-quarks produceren, die dan in twee mesonen terecht komen: D⁺ and D^–.

Elektron en positron racen met veel energie hun ondergang tegemoet.
Botsing en annihilatie, waarbij alle energie vrijkomt.
Uit de energie is een foton of een Z-boson ontstaan, een wisselwerkingsdeeltje (virtueel bij te weinig energie).
Een charm-quark en een charm-antiquark ontstaan uit het wisselwerkingsdeeltje.
Deze beginnen uiteen te gaan, en vergroten daarbij de sterkte van het tussenliggende kleur-krachtveld (gluon-krachtveld).

De quarks bewegen van elkaar weg, het krachtveld wordt uitgebreider en sterker.
De energie in het krachtveld neemt toe met de afstand tussen de quarks. Als er voldoende energie is ontstaan daaruit een quark en een antiquark (denk aan: ).
- 10. De quarks scheiden zich af in aparte kleur-neutrale deeltjes, de mesonen D⁺ (charm- en antidown-quark) en D^– (anticharm- en down-quark).

De tussenstappen bij dit proces duren zo'n miljardste van een miljardste van een miljardste van een seconde, ze zijn niet waar te nemen.

Quark-opsluiting