Anne-Maries Bloemlezing[index] |
Ouder geworden en...
Ouder geworden en
dieper verstrikt geraaktin de verfijningen
van het bestaan, vondenwij nooit het grotere
gemak waarnaar wij streefdenalleen een groeien
van de moeilijkheden;de aarde zelf bleef mooi,
een regenwolk die jaagdelangs de lucht, een bries
die vochtig langs de wangenstrijkt, ze kust, konden
een dag al waardevolmaken. De rest was niets.
Wij zouden zo gelukkigkunnen zijn als wij
onszelf niet waren.
Elly de Waard
Uit: Eenzang twee, p.31