Re: Een vrouw beminnen

Hiram

From: rh@knoware.nl (Hiram)
Newsgroups: nl.eeuwig.september
Subject: Re: Een vrouw beminnen...
Date: Tue, 24 Feb 1998 21:58:59 +0100
Organization: Ask.
Message-ID: <1d4ylfz.zvesob1txoxc0N@dynaisdn-210.knoware.nl>


ace:

[ Ed. Hoornik ]
>         Een vrouw beminnen is de dood ontkomen,
>         weggerukt worden uit dit aards bestaan,
>         als bliksems in elkanders zielen slaan,
>         te zamen liggen, luisteren en dromen,
>         meewiegen met de nachtelijke bomen,
>         elkander kussen en elkander slaan,
>         elkaar een oogwenk naar het leven staan,
>         ondergaan en verwonderd bovenkomen.
> 
>         `Slaap je al?' vraag ik, maar zij antwoordt niet;
>         woordeloos liggen we aan elkaar te denken:
>         twee zielen tot de rand toe vol verdriet.
> 
>         Ver weg de wereld, die ons niet kan krenken,
>         vlak bij de sterren, die betoovrend wenken.
>         't Is of ik dood ben en haar achterliet.


Nee nee nee nee. Nee Ed.


Een vrouw beminnen is de dood ontmoeten
veroordeeld blijven tot een half bestaan
machteloos elkaar maar wakker slaan
en doodmoe liggen, zwijgen, boeten
voor haar zonden en haar schaamte dragen
als een jas. Dat kan niet. En weer gaan.
Een ogenblik nog halverwege staan
dan vallen dwars doorheen de dagen.

Kom je nog? heb ik gevraagd maar zij is stil.
Dat moet ze zijn. En er is niets te doen.

Ik kan me weer bewegen maar ze ziet
mijn hand niet die haar raken wil.
En ik ben opgestaan, verdwenen toen
alsof ik dood was, maar haar achterliet.

(voor 'Avank)


Hiram

-- 
je moet maar net een dichter kennen