Nu is tijd voor rust in jou en mij
Jij pakt je uit, je pak valt zwaar van alle onderdanen
En vormt een zacht warme laag, waarmee jij jezezelf beschermt

Ook jij zeg jij, dus tegen mij
Moet loslaten nu, om warm te houden
Laten vallen om te blijven staan
Het mooie weer is weggeslopen
En storm die komt er aan
Net als ik ben jij leeg sterker

Beschermen met wat zonder waarde is?
Vraag ik, in ongeloof
Alles heeft zijn waarde, zijn waarde op zijn plaats.
Laat rusten nu wat bloeide, bewaar dat wat de basis is.
Dit is mijn voorbeeld, wil jij volgen?
Of wil je zien hoe het anders is?