Controleurs in Beeld van dag tot dag

Werkverslag week 17

27 april 2005 Amsterdam

Verslag van het huisbezoek aan dhr. Masthoff Met een tiental controleurs zijn we op stap gegaan. Gewapend met vragenlijsten, meetlinten, vergrootglazen en gekleed in de blauwe ‘Controleurs in Beeld’ jasjes gingen we aan het werk.Op de Jan van Galen bij de tramhalte onder het metrostation troffen we de heer Mat Masthoff, directeur van de Sociale Dienst Amsterdam.
Eén van controleurs benaderde hem en stelde hem voor om met hem mee naar huis te gaan, zodat er een onderzoek gedaan kon worden naar zijn leefsituatie. De heer Masthoff vond dat wel grappig, maar het leek hem niet nodig dat de controleur mee naar zijn huis ging, want met zijn leefsituatie had niemand wat te maken. Op de vraag hoe groot zijn woning was, wilde hij wel kwijt dat zijn woning 100 m² was. Pas toen kreeg hij in de gaten dat er meerdere controleurs aanwezig waren. Daar had hij geen zin in. De controleurs hebben hem verteld, dat als hij gewoon even meewerkt dat er dan niets aan de hand is, en dat alles zo gebeurd zou zijn. Hij had immers niets te verbergen? De controleurs wilden alleen weten hoe hij zijn 9700 Euro per maand besteed en waar hij woont. Een fotograaf van de pers werd agressief bejegend. Hoewel deze fotograaf op de openbare weg was, werd hij zodanig geïntimideerd, dat hij geen verder foto’s kon maken.

Daarna kwam tram 13. De controleurs stapten in, de heer Mastfhoff ook. De controleurs probeerden vragen te stellen, maar de heer Masthoff wilden geen vragen meer beantwoorden. Hij beklaagde zich dat hij zich gevolgd voelde. Bij de volgende halte blokkeerde de heer Masthoff de ingang van de tram, waardoor de tram niet meer verder kon rijden. Hij stelde: “Ik ga niet meer verder met deze tram, jullie er uit, of ik er uit.” We hebben verteld dat er niets aan de hand is, dat we gewoon een paar antwoorden wilden hebben. De heer Masthoff eiste meerdere malen zijn recht op privacy. De controleurs hebben hem erop gewezen dat in deze tijd niet meer op gaat, mensen hebben geen recht op privacy, mogelijk is hij aan het frauderen. De heer Masthoff stelde dat we altijd op kantoor met hem contact op konden nemen. Toen de andere mensen in de tram begonnen te morren dat zij nu wel door wilde rijden, is een deel van de controleurs uit de tram gestapt, een ander deel is achter in de tram gaan zitten. Toen de controleurs bij de volgende halte uitstapten, glipte de heer Masthoff mee naar buiten. Op het moment dat hij zag dat dit de controleurs niet was ontgaan, riep hij dat hij zich bedreigd voelde, en dat hij een aanklacht zou indienen wegens bedreiging. Hij liep de verkeerde richting op. Na 500 meter kwam hij weer terug gelopen en ging de buurt in.

De controleurs noteerden dat er geen medewerking werd verleend.

Donderdag 28 april 2005

Vanochtend om kwart voor acht hebben leden van de Projectgroep Controleurs in Beeld een huisbezoek gebracht aan mevrouw Rosa van der Wieken. Zij is gemeenteraadslid voor de VVD en lid van de Comissie Werk en Inkomen. Haar woning bevindt zich in Amsterdam-Zuid.
In haar woning troffen de controleurs een oudere vrouw, de huishoudster? , die de deur niet open durfde te doen. Na enige tijd werd de deur open gedaan door een een jongeman in ochtendjas. Hij identificeerde zich als de zoon huizes. Volgens eigen zeggen woont hij niet in het huis van zijn ouders. Zijn moeder is een maand op vakantie. Toen de controleurs daaruit concludeerden dat zij dus 5 weken op vakantie is, aangezien zij er de vorige week er ook niet was, wilde hij wel gezegd hebben dat die conclusie geheel voor rekening van de controleurs was. De controleurs hebben de tuin opgemeten en aantekeningen gemaakt over de kunst die zij in het huis zagen hangen. Zij lieten een brief achter voor mevrouw Van der Wieken waarin een nieuw huisbezoek wordt aangekondigd en mevrouw Van der Wieken gemaand wordt haar persoonlijke gegevens op te sturen aan de Projectgroep.
De zoon vatte het bezoek van de controleurs gelukkig sportief op.

De Bijstandsbond meldt dat bij huisbezoeken door de Sociale Dienst in t soortgelijke situaties met een niet thuis wonende zoon, de client gelijk wordt aangemerkt als mogelijke fraudeur omdat hioj/zij zou samenwonen en dat niet heeft opgegeven. Enkele voorbeelden.

Een vrouw heeft een studerende zoon van 22 jaar met een eigen inkomen. De zoon huurt elders in de stad een klein kamertje, maar de ambtenaren hadden het vermoeden dat hij het merendeel van de tijd bij zijn moeder verblijft. Bij het huisbezoek werden studieboeken, kleding en after shave van de zoon aangetroffen, evenals een kamertje waar zijn bed stond. De ambtenaren vroegen door over het verblijf van de zoon. Daarbij bleek, dat er voorafgaand aan het huisbezoek een omgevingsonderzoek was gepleegd. Een van de ambtenaren zei: ‘als ik je nu zeg, dat uit het buurtonderzoek is gebleken dat je zoon iedere dag bij jouw voor de deur op de tram stapt, wat is dan je commentaar?’. De ambtenaar probeerde de cliënt zo te laten schrikken. In dit geval schrok de cliënt niet, omdat de door de ambtenaar gegeven suggestie evident niet waar was. Er waren twee mogelijkheden. Of de ambtenaar blufte en loog, het naar voren gebrachte bleek helemaal niet uit het buurtonderzoek, of een van de buren naast, boven of beneden had een belastende verklaring afgelegd, omdat hij/zij een hekel had aan de cliënt en de ambtenaar gebruikte dit gegeven dan weer, om te proberen de cliënt een bekentenis af te dwingen.

De sociale dienst heeft i.s.m. het Ministerie van VROM ook acties gehouden in Amsterdam Zuidoost. In de flats Kleiburg en Kruidberg werd huis aan huis aangebeld door mensen in blauwe jasjes met opschrift ‘VROM’ . Ze werden begeleid door medewerkers van de sociale dienst. Op de ‘moeilijke adressen’ ging de wijkagent mee. In de huizen werd door de medewerkers van VROM de stand van zaken in de woning opgenomen. Deuren kapot of ander achterstallig onderhoud. Alles wat stuk is wordt doorgegeven aan de woningbouwvereniging. Wanneer niet meteen open werd gedaan stonden ze op de deur te bonken. Van alle aanwezigen in iedere woning werd legitimatie gevraagd. Een buurvrouw van mevrouw M, die de gang van zaken heeft gemeld was helemaal in paniek. Ze hadden in haar huis hemden gevonden van haar zoon, die een eigen huis heeft. Een computer van de zoon stond ook in huis, en op ‘stand by’ maar de zoon was niet aanwezig. De Sociale Dienst wilde niet accepteren dat de zoon niet bij zijn moeder woont.

Reacties

Van: Niels J. de Wit [ndewit@nixxes.com]
Verzonden: donderdag 28 april 2005 14:26
Aan: info@stophuisbezoeken.nl
Onderwerp: Zeg..Ga anders gewoon voor jezelf zorgen i.p.v parasiteren en dan nog een grote bek hebben ook.Met onvriendelijke groet,- iemand die *wel* werkt