Geen
onaangekondigde huiszoekingen, weg met het opjaagbeleid van de gemeente
Amsterdam Protestbijeenkomst Dijktheater 24 september om 14.00 uur
Hebben
de onaangekondigde huiszoekingen van de sociale dienst in Amsterdam,
de afschaffing van VUT, prepensioen
en de WAO en de sterke inperking van de WW iets met elkaar te maken?
Het gaat om een opjaagbeleid dat bewust bedoeld is om zoveel mogelijk,
ook arbeidsongeschikte en oudere mensen ertoe te brengen welk flexibel
rot baantje dan ook waar dan ook snel mogelijk te aanvaarden. Dit beleid
kent zo langzamerhand geen grenzen meer. Als u dit een wat sterke uitspraak
vindt, willen wij u de ervaringen van mensen in de bijstand in Amsterdam
niet onthouden. Koppeling
van computerbestanden, strenge controles op de sollicitatieplicht, uitbreiding
van de sociale recherche, invoering van een klantmager die mensen in
de bijstand van dag tot dag moet volgen, het is allemaal niet genoeg.
De staat gaat steeds verder in haar criminalisering van bijstandsgerechtigden.
Daarom de invoering van een onaangekondigd huiszoekingen. Zoveel mogelijk
cliënten die al een uitkering hebben krijgen in
het kader van het project ‘klant in beeld’ te maken met een onaangekondigde
huiszoeking. Bij iedere persoon die een uitkering komt aanvragen wordt
standaard een huiszoeking uitgevoerd, ook als je nergens van wordt verdacht.
Het bezoek wordt afgelegd door twee medewerkers, een gewone sociale
dienst medewerker en een medewerker van de afdeling Handhaving. Met deze onaangekondigde huiszoekingen heb
je geen privacy meer. Je wordt aan zeer strenge controles onderworpen.
Criminelen en corrupte bestuurders en ambtenaren krijgen een minder
strenge behandeling of gaan in dit land geheel vrijuit. Tijdens de onaangekondigde
huiszoeking wordt je het hemd van het lijf gevraagd. In de concept werkvoorschriften
voor de ambtenaren staat dat de maat van de kleding in de wasmand in
een rapport genoteerd moet worden om te controleren of dit wel overeenstemt
met het postuur van degene die in het huis zegt te wonen. Rommelen in
wasmanden, laden en kasten opentrekken, na in het voorbijgaan vluchtig
gezegd te hebben: ‘ik mag zeker wel even kijken’?, opmerkingen maken
als: ‘in die la ligt een gouden ring, dat kost een paar duiten’. In de concept werkvoorschriften staat dat ‘omsingelingstechnieken’
toegepast dienen te worden bij het vragen stellen. In sommige gevallen
komen de ambtenaren met een fotocamera om foto’s en een plattegrond
te maken van je huis, wat tezamen met een uitgebreide beschrijving van
de huisraad (aantallen stoelen, tafels en bedden, aanwezige planten,
wel of niet verzorgd, etc.) wordt opgenomen in een rapport dat je moet
tekenen. Als de bezoekende ambtenaren ter plaatse denken dat er iets
niet klopt wordt mondeling onmiddellijk meegedeeld dat de aanvraag van
de uitkering of de voortzetting ervan wordt afgewezen. Het regiem van
de bijstand wordt onleefbaar. Er wordt totaal geen rekening meer gehouden
met persoonlijke omstandigheden, ondanks de retoriek die daarover steeds
naar voren wordt gebracht. Een uitkering van de sociale dienst betekent
voor iedereen iedere dag leven in angst dat er ambtenaren aan de deur
staan, om je te controleren. En iedere dag leven in angst dat er misschien
administratief iets fout is gegaan, door welke oorzaak dan ook, en je
uitkering wordt stopgezet als gevolg van het zeer strenge opschortingsbeleid
zonder aanzien des persoons. Het
wordt tijd dat de bestuurders gaan beseffen dat de regelgeving van de
bijstandswet onuitvoerbaar en oncontroleerbaar is. Men probeert het
toch door steeds verdere opvoering van steeds strengere controles, waarbij
mensen op onaanvaardbare wijze in hun persoonlijke integriteit worden
aangetast. Ook als je niet voor de radicale oplossing van een basisinkomen
bent zijn er oplossingen denkbaar die al deze onmenselijke controles
overbodig maken, zoals een beleid gericht op individualisering van de
bijstand of invoering van een volksverzekering tegen werkloosheid, waarvoor
de vakbonden tien jaar geleden al een plan hebben gemaakt dat geheel
paste binnen de toen geldende budgettaire kaders. Bezuinigingsargumenten
kunnen er dus niet zijn. Maar zoals in het begin al gezegd, het afbraak
en controle beleid, dat zo langzamerhand geen grenzen meer kent, heeft
andere bedoelingen. Geen onaangekondigde huiszoekingen
Bijstandsbond Werklozen
Belangen Vereniging Komitee
Vrouwen en de Bijstand bijstbnd@xs4all.nl 020-6898806
Protestbijeenkomst
Dijktheater, 24 september, Da Costakade 160 Amsterdam Oud West. Aanvang
14.00 uur. Tramlijnen 7,17,10,3. |