Uit de conceptnotulen van de plenaire vergadering van de gemeenteraad in december 2004

 

Mevr. VAN DER WIEKEN-DE LEEUW: Ik wil eerst helder maken dat wij instemmen met de voordracht. Echter, wij hebben nog wel een paar punten waarvoor wij even aandacht zouden willen hebben. Wij zien dat de resultante van instroom en uitstroom op zich een positief beeld geven. Toch willen wij heel graag wat duidelijkere cijfers krijgen over die instroom en die uitstroom. We willen immers ook weten waarheen mensen uitstromen. Is dat naar regulier werk?- Is dat naar gesubsidieerd werk? Of trouwen ze met een rijke particulier? Wij zouden dat wel graag willen weten. Er staat ook nog een vraag uit over mensen die niet gemotiveerd zijn om aan het werk te gaan. We willen ook graag weten hoeveel mensen dat er zijn. We willen natuurlijk nog liever weten hoe je ze toch aan het werk krijgt. Dan is er nog een kwestie waarvoor we even aandacht willen hebben. De huisbezoeken. Deze maken een belangrijk deel uit van de nieuwe aanpak. Hierover hebben wij in de commissie uitgebreid gesproken. Wij hebben goed geluisterd naar de kritiek van de belangenbehartigers van de bijstandsgerechtigden. Wij zijn eigenlijk altijd wel verrast door de buitengewoon actieve belangenbehartiging door deze bond. Wij waren dus verrast, en in zekere zin misschien ook wel aangenaam verrast, ja. Zo aangenaam verrast zelfs, dat wij denken dat als zij dat zo goed kunnen, zij, volgens ons, bijna allemaal in aanmerking komen voor reïntegratie naar werk. "   (Gelach) Wij hebben dan ook gedacht: hoe kunnen wij nou hun ervaring op de een of andere manier ook weer nuttig gebruiken? We stellen dan ook voor om in overweging te nemen, dat zij als ervaringsdeskundigen zeer geschikt zijn om te worden opgenomen in het team dat de huisbezoeken aflegt. Immers, het mes snijdt dan aan twee kanten. Zij krijgen dan werk. Dat is natuurlijk ook de bedoeling. Bovendien haalt de DWI (Dienst Werk en Inkomen) de ervaringsdeskundigheid in huis. Dat noemen we een win/win-situatie. Daarom zouden wij u dat in overweging willen geven.

(Mevr. SARGENTINI: Wilt u dat doen met loonkostensubsidie? Of met inleenvergoeding? Of als semi-permanente gesubsidieerde baan met behoud van uitkering?)

Eigenlijk als geen van drieën. Ik, wil eigenlijk gewoon dat zij reguliere banen krijgen. Die moeten opnieuw worden ingevuld. U weet dat de WD heel graag mensen naar regulier werk willen krijgen. Als zij zo goed zijn in belangenbehartiging, hebben zij toch ongetwijfeld talenten. Die talenten moeten wij toch uitbuiten?

. Dan weet ik niet of dat onderwerp nog door Groenlinks wordt behandeld. Echter, u heeft . in eerste termijn gezegd dat u het raar vond dat volgens uw berekening mensen met een gezinsuitkering meer uren zouden moeten maken dan iemand die als alleenstaande een uitkering krijgt. Daarover zou ik u willen vragen: vindt u het dan ook raar dat iemand die alleen staat en met een parttime baan uitkomt, daar voldoende aan heeft, en minder werkt dan iemand die een gezin moet onderhouden en daardoor met een parttime baan niet uitkomt en in een fulltime baan moet werken? Zo gek is dat toch niet?

 

Antwoord van de wethouder. Dan de huisbezoeken. We hebben er in de commissie uitvoerig over gediscussieerd. Er waren een paar pittige, goed geïnformeerde dames die ons kwamen vertellen waarom het allemaal zo mis ging bij hen. Echter, misschien is het u ontgaan, dit waren wel vrouwen die ons tegelijkertijd vertelden over hun ziektepatroon, waardoor ze niet konden werken. Dus ik weet niet of ik die dames nou een op een zou kunnen inschakelen om huisbezoeken te doen.

(Mevr. SARGENTINI: Maar het waren niet alleen maar zieken gelukkig.) (Mevr. VAN DER WIEKEN-DE LEEUW: Ja, maar ik heb inmiddels veel meer vrouwen gesproken. Die zijn gelukkig niet allemaal ziek.)

De wethouder: Ik houd mij aanbevolen. Als daar echt getalenteerde mensen tussen zitten die wel een baan kunnen krijgen in het kader van handhaving, dan heb ik dat graag.